روسای جمهوری و مفروضاتی گریبانگیر

چهره‌های شناخته شده بالاخص رهبران سیاسی به تدریج یا یک‌باره و تنها با یک رفتار یا جمله تصویری از خود ایجاد می‌کنند که تا پایان عمر گریبان آن‌ها را رها نمی‌کند.

مثال بارز در میان روسای جمهوری کنونی جهان «جو بایدن» است که به دلیل گاف‌های متعدد، تصویری از یک رهبر رو به زوال ذهنی را از خود بر جای گذاشته است.

در مورد «سیدابراهیم رئیسی» هم از همان ابتدای کار بسیاری از رسانه‌ها روی جملات مختلفش تمرکز کرده‌اند؛ از سخنرانی مشهد و «واکسن تولید خارجی، سریع، فوری، انقلابی» تا اظهاراتش پیش از ترک تهران به مقصد اولین سفر خارجی و سخنرانی اجلاس سران شانگهای.

البته برخی معتقدند ضربه اول و کاری به رئیسی را در مناظرات انتخاباتی، «محسن مهرعلیزاده» رقیب اصلاح‌طلب به وی وارد آورد زمانی که گفت «شما ۶ کلاس بیشتر سواد ندارید.» در ادامه و حالا بسیاری نحوه بیان رئیسی را پاشنه آشیل و تاییدی بر ادعای رقیب انتخاباتی وی می‌دانند.

پاشنه آشیل رئیسی در مفروضات موجود، نقطه قوت رئیس‌جمهوری پیشین انگاشته می‌شود. بعضی حتی می‌گویند سخنوری روحانی باعث می‌شود همانگونه که توانست رقبای انتخاباتی را دو بار ضربه فنی کند، در صورت برگزاری محاکمه‌ای که طیفی کمپین آن را راه انداخته‌اند، لب به سخن گشودنش شاید نتایجی معکوس برای مخالفانش به بار آورد.

البته روحانی خود با این جمله که «من خودم روز جمعه متوجه شدم بنزین سهمیه‌بندی شده است»، مفروضی را ایجاد کرد که در کنار گزاره «رفتارهای اعلی‌حضرتی»، «تجمل‌گرایی»، «بی‌خبری از اوضاع مردم» و … از ذهن مردم پاک نمی‌شود.

برای احمدی‌نژاد همانطور که خطاهای فاحش وی در انگلیسی صحبت کردن (ازدیدار با رئیس جمهوری وقت روسیه تا سخنرانی در دانشگاه کلمبیا) به خاطراتی ماندگار تبدیل شد، کاربرد اصطلاح «خس و خاشاک» خطاب به معترضان سبزِ انتخابات ۸۸ باعث شد تا طبقه جدید متوسط نتواند آنچنان که رئیس‌جمهوری اسبق می‌خواهد روی وی حساب بازکند.

برای بسیاری همانقدر که خاتمی، سیاستمداری محتاط و حتی ترسو به شمار می‌آید، مرحوم هاشمی رفسنجانی نماد برج عاج نشینی محسوب می‌شود.

همه این‌ها کنار هم قرار می‌گیرد تا روسای جمهوری هر یک با یک سری مفروضاتِ و تصاویر ناشکستنی از خود در افکار عمومی مواجه باشند که مشخصا بر نحوه عملکرد و سرمایه اجتماعی آنان اثرگذار خواهد بود.