ترور «الکاظمی» و پرتاب عراق به ۱۶ سال پیش

بزرگترین عامل بر هم خوردن ثبات سیاسی در عراق ریزش شدید کرسی‌های ائتلاف «الفتح» به رهبری «هادی العامری» است که نماد سیاسی «الحشد الشعبی» به شمار می‌آید و اعلام کرده به هیچ وجه نتایج انتخابات اخیر را نمی‌پذیرد.

در کش و قوس رقابت‌های میان «دولت قانون» به رهبری «نوری المالکی» و صدری‌ها که بیشترین کرسی را در انتخابات (۷۳ از ۳۲۹) به دست آورده‌اند و تکرار نخست‌وزیری «مصطفی الکاظمی»  را خواستارند، سکونتگاه الکاظمی هدف حمله پهپادی قرار گرفت.

گروه‌های شیعی مخالف صدر-الکاظمی مانند «حزب الله» این ترور را نمایشی و نخست وزیر را موجودی «فیسبوکی» خوانده‌اند که برای تحت فشار گذاشتن مخالفان دست به صحنه‌سازی زده‌است.

توئیت «علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی که گفته رد پای اتاق‌های فکر خارجی در سوءقصد پیداست هم بیانگر موضع جمهوری اسلامی است.

برای بسیاری اختلافات پساانتخاباتی امروز عراق یادآور روزهای پس از اولین انتخابات پارلمانی در سال ۲۰۰۵ است که دستیابی به توافق پس از ۹ ماه صورت گرفت با این تفاوت که در آن مقطع ایران نقش اصلی را در همسازی گروه‌های شیعی بازی کرد و اختلافات به سطح حذف فیزیکی یا نمایش آن نرسیده بود.