مامان! مهسا امینی کیه؟

این روزها در مواجهه با پرسش‌های اجتماعی کودکان باید چه واکنشی نشان بدهیم؟ آیا درست است که اخبار و فیلم‌ رخدادهای خشونت آمیز تحولات اجتماعی-سیاسی را در حضور کودکان بازگو یا تماشا کنیم؟

نکته قابل توجه این است که کودکان فاقد ایدئولوژی هستند‌. آنها نمی‌توانند دلایل رفتارها و تحرکات خشونت آمیز را درک کنند. آنها درکی از معنا و مفهوم واژگانی مانند جنگیدن، دفاع و مرگ در راه رسیدن به هدفی خاص را ندارند.

اولین وظیفه‌ی والدین حفظ امنیت فرزندانشان است. این امنیت علاوه بر مراقبت فیزیکی شامل «امنیت روانی و عاطفی» نیز می‌شود. پس یادمان باشد فیلم‌های اعتراضات، فیلم سینمایی نیستند که در حضور کودکان تماشا کنیم. ما حتی حق نداریم یک فیلم سینمایی حاوی صحنه‌های نامناسب، خشونت آمیز یا دارای فحش‌های رکیک را در حضور کودکان تماشا کنیم چه برسد به صحنه‌های واقعی.

قرار نیست به کودکان دروغ بگوییم یا فرزندانمان را در آکواریوم بزرگ کنیم. به همین خاطر ضمن اینکه سوالات کودکان را بی‌پاسخ نمی‌گذاریم؛ تلاش کنیم با کمی خلاقیت و به کارگیری شیوه‌های قصه‌گویی کلیتی نرم و متناسب با سن را به آنها ارائه دهیم. قاعدتا همه‌ی حقیقت، مورد نیاز آنها نیست. در این زمینه شیوه‌های بیان تمثیلی می‌تواند راه‌گشا باشد.‌

لازم است به کودکان اطمینان بدهیم قرار نیست چیزهایی که شنیده‌ یا دیده‌اند برایشان رخ بدهد. کمک کنیم در کنار ما، در این شهر و کشور علاوه بر اینکه یاد می‌گیرند مراقب خودشان باشند، احساس امنیت کنند. هیچ چیز به قدر «حس ناامنی» روان انسان را تخریب نمی‌کند.

دکتر کوثر شیخ نجدی