بلغاری‌ها و آداب و رسوم شگفت‌انگیز کریسمس

بلغاری‌ها یک روز قبل از میلاد  مسیح را جشن می‌گیرند. از نظر آنان، طبق کتاب مقدس درد زایمان مریم مقدس  بیستم دسامبر پایان می یابد.

خانواده ها در این روز پس از ۴۰ روز گرفتن روزه، برای صرف شام دور هم جمع می شوند تا با هم منتظر تولد مسیح بمانند.

به طور سنتی در این عصر، ظروفِ روی میز لزوماً باید لاغر و دارای تعداد عجیب و غریب باشد؛ هفت، به اندازه روزهای هفته یا ۹ یعنی تعداد ماه‌هایی که بارداری زنان ادامه دارد.

بلغاری‌ها در این شب معمولا جشن خود را با ۱۱ یا ۱۲ نوع غذا روی میز شامل سارما (رول های ساخته شده از کلم ترش یا برگ درخت انگور پر شده با برنج)، گندم آب پز، فلفل دلمه ای، عسل، پای با کدو تنبل، اوشاو (میوه خشک خشک و جوشانده) و … برگزار می‌کنند.

سه نوع نان تشریفاتی کریسمس وجود دارد. زنان هنگام ورز دادن خمیز این نان‌ها آهنگ های خاصی می خوانند. هنگام شام، میزبانِ خانه دعایی می کند و سپس نان را با یک سکه نقره در داخل می شکند. اعتقاد بر این است که هر کس سکه را در نان پیدا کند، در طول سال آینده خوش‌شانس خواهد بود.

در بعضی از مناطق بلغارستان برای سلامتی یک شاخه کوچک جنگلی را درون نان قرار می دهند. اولین قطعه در مقابل نماد خانه برای مریم مقدس باقی مانده است. طبق عادت، هیچ کس نباید قبل از پایان شام میز را ترک کند. علاوه بر این، بشقاب‌ها بعد از شام پاک نمی شوند، تا شانس فرار نکند. اعتقاد بر این است که سپس متوفیان خانواده برای خوردن غذا می آیند و می‌بینند که فراموش نمی شوند.

قبل از این که خانواده پشت میز بنشینند، شام باید لزوماً آماده و چیده شده باشد. این یک رسم است که در آن پیرترین زن یا مرد خانواده عود را روی میز می سوزانند. سپس مالک با بخور دور اتاق‌های دیگر خانه می رود. سرانجام او به بیرون می رود و از حیاط و انبار عبور می کند. طبق اعتقادات با این مراسم ، آنان ارواح خبیثه و  نیروهای بد را از خانه بیرون می کنند.

خوانندگان محلی از خانه‌ای به خانه‌ای دیگر می روند و با خواندن نغمه‌ها برای صاحبانشان، آرزوی برکت می کنند. آنها به طور گروهی به در خانه‌ها می‌روند و همیشه کار خود را از شرق یک محله شروع می‌کنند. در هر خانه آنها آهنگ‌هایی برای تجلیل از مالکان اجرا و برای آنها آرزوی سلامتی و شکوفایی می‌کنند.