«عقده‌سنجی» یا «عقده‌گرایی» در درمان‌روانی که «زیگموند فروید» بنیانگذار دانش روانکاوی روی آن تاکید می‌کرد حالا بیش از پیش در این رشته علمی مورد توجه قرار گرفته است، اما به نظر می‌رسد برخی روانشناسان خصوصا در روانشناسی زرد با ایجاد عقده‌های بیشتر در انسان و انگیزه‌های کاذب، آنان را بیشتر دچار مشکلات روانی و هویتی می‌کنند.

انتشار اظهارات پایتونی باعث شد تا به مدد فضای مجازی در کوتاه‌ترین زمان ممکن عجایب گفته‌های این استاد دانشگاه هویدا شود؛ رخدادی که از یک منظر نگاه‌ بسیاری را به مساله «نخبگی» دوخت.

علاوه بر کشور چین که راهبرد اقتصادی را همواره در این سال‌ها مبنای عمل قرار داده است‌، عربستان سعودی نیز مسیر حرکت خود را همراستا با توسعه این شاهراه قرار داده است.

فعالان مجازی و نخبگان سیاسی و اجتماعی نیز به جای هدایت جامعه به مسیر درست بیشتر از گذشته با تشدید اختلافات باعث انحراف فکری و واکنشی جامعه می‌شوند.

شاید فوتبال راه نجات عربستان نباشد اما به نظر می‌رسد مُسهلی مقطعی برای انسداد سیاسی یا به عبارتی دیگر خشکی مزاج این کشور باشد تا برای مدتی تسکین‌آمیز ظاهر شود.

شاید یکی از ماموریت‌هایی که سینمای هند دارد مقابله با افکار خرافی و اختلافات قومی در کشور هزار فرقه و هفتاد و دو ملت باشد

تیم ملی فوتبال آرژانتین با رهبری «لیونل مسی» بازیکن توانا و کاپیتان افسانه‌ای‌اش توانست در یک بازی هجومی و پرتلاش جام جهانی را به خانه ببرد.   مسی که در بازی فینال کوپاآمریکا برابر شیلی یک پنالتی حساس را از دست داد و مورد انتقادِ خصوصا مردم این کشور قرار گرفت، با مدیریت و اعتماد

فرهنگ سیاسی مفهومی است که در سرنوشت هر کشور خواه‌ناخواه خود را نشان می‌دهد و روند و سمت و سوی حرکت را مشخص می‌سازد.   این فرهنگ اگر برجسته و متمدنانه باشد راهی جز پیشرفت و تعالی باقی نمی‌ماند. این درحالی است که اگر این فرهنگ مضمحل شود، به یقین کشور مسیر خوبی را طی

«ایده سرمایه است»؛ نکته محوری که با نگاهی به شکل‌گیری برندهای تجاری ابرسرمایه‌داران و ثروتمندترین افراد جهان از رده اول تا چندم به خوبی قابل اثبات است.   با مطرح شدن شغل‌های برآمده از «استارت‌آپ»ها و راه افتادنِ همزمانِ موج کتاب‌های زرد تجاری-روانشناسی که در بساط دستفروشان خیابانی پرشمار است و «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری سابق

عجله داریم و برخی از مواقع علت این تعجیل برای زود رسیدن را نمی‌دانیم؛ هر چند بازهم وقت کم می‌آوریم. یکی از ویژگی‌های زندگی امروز همین سرعت است. شتاب زمان در کنار تعدد کارهای مختلفی که به طور ناقص می‌خواهیم انجام دهیم، یکی از مواردی است که باعث شده زندگی ما «فست فودی» شود.