آیا قرار است ایران تا چند سال آینده به برهوتی خشک، پر از پلاستیک و زباله تبدیل شود؟

برخی پیشنهاد می‌دهند که با توجه به شرایط اقلیمی، کشاورزی در جغرافیای دارای تنش آبی متوقف شود و در عوض کشاورزان تا زمان خروج از این وضعیت «یارانه آب» دریافت دارند؛ به این معنا که در ازای توقف کشاورزی تا زمان بهینه‌سازی مصرف آب از منابع جاری و زیرزمینی، به نحوی معیشتشان تامین شود

سر جمع پیشنهاداتی که برای شروع تغییر در حکمرانی آب مطرح است پذیرش وضعیت موجود و شرایط کشور به عنوان یک اقلیم خشک است و نیز توقف تدریجی روندهایی مانند مصرف منابع آبی در بخش کشاورزی و تامین معیشت کشاورزان از راه هایی غیر آب‌بر.

خالی شدن سدهای تهران در حالی که کورسوی امیدی به وعده‌هایی چون بارورسازی ابرها باقی مانده، برای بسیاری به این معنا است که در تابستان پیش رو، ساکنان پایتخت و بسیاری از شهرهای بزرگ با قطعی آب روبرو خواهند شد حال آن که مصائب خشکسالی بسیار فراتر از این‌ها است.

مساله‌ای که نگرانی‌برانگیز است قطع نشدن روند تولید و انتقال سوخت در ماه‌های سرد سال به قیمت تشدید وضعیت وارونگی است.

سال‌های گذشته بسیاری از رسانه‌ها مازوت‌سوزی در واحدهای صنعتی را دلیل آلودگی هوا عنوان کرده و خواستار توقف آن شدند؛ موضوعی که بارها تکذیب یا این که سهم آلودگی‌ واحدهای صنعتی در قیاس با آلاینده‌های متحرک ناچیز اعلام شده است.

ایران در مقایسه با ۱۰۰ سال گذشته یک درجه سانتی‌گراد گرم‌تر شده است و بر اساس سناریوهای تغییر اقلیم تا سال ۲۰۵۰، تعداد روزهای گرم سال به ۳۰ تا ۹۰ روز افزایش خواهد یافت و درنتیجه افزایش درجه هوا، طوفان‌های شن به لحاظ فراوانی و شدت وقوع در آینده افزایش می‌یابد.

دمای جهانی در پنج‌سال آینده رکوردهایی جدید را به ثبت خواهد رساند. این وضع ناشی از انتشار بیشتر گازهای گلخانه‌ای و به دام‌ انداختن بیشتر گرما و همچنین رویداد طبیعی ال‌نینو است

دولت بارها گرانی اقلام گوناگون اساسی را منکر شده اما چندی بعد تغییر قیمت‌ها به وقوع پیوسته است مانند نان که گرانیِ آن بار روانی سنگینی بر جامعه تحمیل می‌کند و خود شاخصی از گرانی محسوب می‌شود

حتی اگر لایحه مزبور تبدیل به قانون شود، چالش‌های مربوط به پوشش اختیاری یا انتخابی با توجه به آنچه در جامعه می‌گذرد پابرجا خواهد ماند