هالک‌هایی که هنوز خود را قهرمان می‌دانند

«هالک ایرانی» با عکس‌هایی از هیکل بسیار بزرگ و عجیب و غریبش و فیلم‌هایی که نشان‌دهنده عظمت عضلاتش و شاهکار قدرت او بود، به شهرت اینستاگرامی دست پیدا کرد. نامش سجاد غریبی است اما مردم خصوصا کاربران اینترنت در ایران او را بیشتر به عنوان هالک ایرانی می‌شناسند؛ یک شاخ مجازی و اینفلوئنسری که به لطف فوتوشاپ‌های اغراق آمیز، فالوئرهای زیادی دارد و در یک جریان‌سازی رسانه‌ای توجه برخی را به خود جلب کرد.

با این حال، هر وقت که صحبت از مبارزه می‌آید و از دنیای مجازی به دنیای واقعی ورود پیدا می‌کند شاهد هیکل پفکی او می‌شویم. بعضی‌ها می گویند به خاطر کسب درآمد و پول گرفتن در برابر حریف‌هایی حضور پیدا می کند تا کتک بخورد و پولش را بگیرد. او اخیرا در مبارزه‌ای با حریف قزاق شکست سختی خورد که واکنش‌های متعددی در برداشت و خیلی‌ها این آبروریزی را بی‌حیثیت کردن نام ایران در مسابقات رزمی دانسته‌اند. در اینجا پشت این جریان‌سازی رسانه‌ای برای هالک ایرانی می‌تواند چند سناریو زیر مطرح شود:

اول: او آدم ساده ای است و اطراف او را کسانی تشکیل داده اند که او را به جلو و میدان مبارزه می کشانند و از طریق این شهرت کاذب که بر اساس یک پرسنال برندینگ ایجاد شده، به جذب درآمد از راه مبارزه و هم تبلیغات اینستاگرامی مشغولند.

 دوم:  قبل از شهرت او در اینستاگرام برخی از رسانه ها به دلیل صحبت هایش از جمله اعلام آمادگی برای حضور در مبارزه با داعش که هیچ وقت واقعیت پیدا نکرد و همچنین صحبت هایی درباره عشق و علاقه اش به اهل بیت علیهم السلام مورد استقبال آن ها مواجه شد در حالی که آن رسانه ها در راستی آزمایی ادعای او خطا کردند و از او اسطوره ای ساختند که یک پهلوان شیعی ایرانی است. تیم پشت صحنه او به خوبی توانستند در این رسانه ها موج سواری کنند و از آن به بعد فالوئرهای او در اینستاگرام به شدت افزایش یافت.

سوم: توجه بی خود و بی جهت مردم ایران نسبت به خبرهایی که از او در رسانه ها و خصوصا پست هایی که در کانال‌ها و گروه های شبکه‌های اجتماعی از او منتشر می شود چیزی است که او دوست دارد همیشه مورد توجه باشد و این توجه مردم ادامه پیدا کند. حتی این که از یک ورزشکار شکست مفتضحانه ای هم بخورد هم برای او جذاب است و بعدش به راحتی عذرخواهی می کند و بهانه‌ای هم می آورد؛ شکستی که به غرور ایرانی لطمه وارد کرد و باعث سرخورده شدن عده ای از علاقمندان و جوانان و ورزشکاران ایرانی شد.

اما سجاد غریبی محصول مشترک رسانه های جمعی، رسانه های اجتماعی و توجه رایگان کاربران به او است. کسانی که او را لایک می کنند، برایش کامنت می گذارند و چه برایش هورا می کشند و یا او را فحش می دهند.

هالک ایرانی که ساخته و پرداخته این رسانه ها و دستکاری فوتوشاپی است در ورزش این بلا را سر غرور ایرانی آورد. پس این می تواند برای هر ایرانی یک هشداری باشد که مراقب هالک های دیگر در سایر امور زندگی مان در جامعه و اقتصاد و… باشیم؛ درشت گویی‌ها، ادعاهای بی اساس و گنده‌گویی، تحقیر مکرر رقیب و شکست های پی در پی در عالم واقع شیوه کار او است. بعد از سرافکندگی و شکستش، ابراز ندامت و پشیمانی می کند و خود را مردمی نشان می دهد.

در ادامه باز هم با تشویق و حمایت، اطرافیانش او را در میدان مبارزه دیگری می فرستند. تجربه تلخ هالک ایرانی در این دوره زمانی، یک تجربه و درس مدیریتی است که در همه ابعاد زندگی مان می تواند در اطراف ما رخ دهد؛ یعنی الزاما فقط هالک فیک در ورزش نیست، بلکه در زندگی و جامعه و اداره هم یافت می شوند. 

لازمه شناخت این وضعیت و افراد، مراقبت و آگاهی و افزایش مهارت های تفکر انتقادی است؛ چیزی که باید در جامعه ترویج شود و رسانه ها به آن بپردازند. هالک ایرانی و مربی اش پذیرفتند رفتار و هیکل و قدرت او فیک و جعلی بود، ولی هالک های دیگر غیرورزشی این فیک بودنشان را نمی پذیرند، حتی اگر در برنامه هایشان شکست بخورند باز خود را قهرمان می دانند و یا علت را به گردن دیگری می اندازند.