اشاره به وضعیت سفر رفتنِ خانوارهای ایرانی از دید بسیاری، متر و معیاری معتبر برای سنجش وضعیت معیشتی مردم نیست؛ نظیر معیارهایی مانند «خط فقر» که برای بسیاری شاخصی اصلی جهت سنجش توان اقتصادی خانوارها است.

اکنون مسکن و تورم مسکن به آهنربای بزرگی تبدیل شده است که بخش اعظم سرمایه های کشور را در خود جذب و رسوب کرده است

حضور مردم در اقتصاد و کنار رفتن دولت از تصدی‌گری اما با چالش‌های پیدا و پنهان زیادی روبرو است.

به گفته رئیس فراکسیون کارگری مجلس با توجه به اینکه حقوق کارمندان در سال آینده با در نظر گرفتن افزوده شدن ۳ هزار امتیاز به حقوق آنها حدود ۴۰ درصد افزایش می‌یاید، انتظار این است که حقوق کارگران نیز رشد ۵۰ درصدی را برای سال آینده داشته باشد.

راه‌های متعددی برای درآمدزایی‌های ریز و درشت مورد توجه قرار گرفته است؛ از مالیات‌گیری از دستفروش‌ها تا فروش مزایای شهروندی به اتباع خارجی تنها با دریافت 100 میلیون تومان سپرده اقساطی.

برای درک بهتر نرخ مشارکت اقتصادی زنان می‌توان نرخ بیکاری آنها را نیز مورد بررسی قرار داد که به طور میانگین نرخ بیکاری زنان ۷۰ درصد بیشتر از نرخ بیکاری مردان است.

به نظر می‌رسد وضعیت گردشگری از دید سیاستگذاران این حوزه چندان پرچالش نیست یا دست کم در آمار و اعلان‌های رسمی مشکلات ساختاری جذب توریسم به عنوان صنعتی درآمدزا برجستگی نمی‌یابد.

مسئولان شهری در حالی به راحتی از امکان واردات خودرو با کیفیت بهتر و حدود ۲۵ درصد ارزانتر از تولیدات وطنی سخن می‌گویند که مسیر واردات خودرو برای شهروندان عادی حتی با چند برابر قیمت واقعی هم بسته است.

برخی به جای گزاره «بن بست» از «دوراهی» پیش روی دولت در سامان اقتصاد سخن می‌گویند

تورم عمومی بالا در ماه‌‌‌های اخیر یک عامل مهم دیگر در شتاب رشد هزینه اجاره‌‌‌نشینی و سبقت گرفتن آن از سایر هزینه‌‌‌های مربوط به تامین کالاها و خدمات مصرفی خانوارهاست.