مبنای خشونت‌گرایی اسراییل

«ایلان پاپه» تاریخ‌دان یهودی می‌گوید: پاکسازی قومی، جنایت علیه بشریت است اما یکی از این جنایت‌ها که به شکل کامل از حافظه عمومی جهانی پاک شده است سلب مالکیت فلسطینیان به دست صهیونیست‌ها در سال ۱۹۴۸ میلادی است.

«اسراییل شاهاک» نویسنده یهودی هم در کتاب «تاریخ و مذهب یهود» می‌نویسد: صهیونیست‌ها، همه‌ فلسطین را سرزمین خود می‌دانند که به هر شکل و روش از جمله خشونت و بازداشت و کشتار باید از وجود «دیگران» پاک شود و به همین دلیل نژادکشی و دیگرکشی را توصیه می‌کنند.

به باور شاهاک، مطابق استنباط مفسران و سردمداران صهیونیست از «تورات تحریف شده» در زمان جنگ، همه فلسطینی‌ها به جبهه و جمعیت دشمن تعلق دارند اعم از زن و مرد، با سلاح و بی‌سلاح می‌توانند و حتی باید کشته شوند.

تاثیر این تفسیر و ادبیات را بر نظامیان و سیاست‌مداران رژیم اسراییل که در پی کسب هویت هستند، می‌توان در عملیات جنگی این رژیم که در نیمه دوم مهر ماه ۱۴۰۲ آغاز شده و تاکنون چهار هزار و هفتصد کشته، نزدیک به ۱۶ هزار زخمی و بالغ بر یک میلیون آواره از میان فلسطینیان ساکن باریکه غزه، بر جای گذاشته است، مشاهده کرد.

این خشونت، پیش و بیش از آن که مبتنی بر ملاحظات نظامی و امنیتی باشد مبتنی بر تصویر و تصوری است که در تفسیرهای تورات تحریف شده از «دیگری» ترسیم شده است.

یک صد سال است که صهیونیست‌ها و مقام‌های رژیم اسراییل به بسیج نیرو و استفاده از خشونت در قالب محاصره، بمب گذاری، کشتار و اخراج فلسطینیان، سوء قصد و ترور مبارزان، بازداشت مقامات فلسطینی، زندانی کردن و شکنجه اسیران، اشغال سرزمین، تصرف اموال، قطع آب و برق و اینترنت آنان، ساخت شهرک، دیوار حایل و بمب اتمی اقدام کرده‌اند.

آزار، توبیخ و خشونت ‎حماس نسبت به برخی غیرنظامیان در ماجرای حمله به یک کنسرت موسیقی و آزار، خشونت و سبُعیت ‎صهیونیست‌ها نسبت به همه  فلسطینیان به‌ویژه زنان و کودکان غزه در دو هفته گذشته، جامعه فلسطین را گرفتار «بحران اجتماعی» و جامعه اسراییل را گرفتار «بحران هویت» کرده است.

راه حل، آتش بس و آزادی اسیران دوطرف، همه پرسی (رفراندوم) و تشکیل دولت مستقل فلسطین در سرزمین اشغال شده در سال ۱۹۶۷ میلادی است.

۳۰ مهر ۱۴۰۲