تاریخ انتشار : چهارشنبه 6 اردیبهشت 1402 - 21:07
کد خبر : 18025

شفا به قیمت جان

شفا به قیمت جان
این روزها که یک سرماخوردگی ساده برای هر بیمار دست‌کم 200 هزار تومان آب می‌خورد، بیماران خاص با رنج‌های به مراتب بزرگتری برای تامین نیاز دارویی خود مواجه هستند؛ کمبود یا نبود دارو.

بیمارانی که قرار بود به جز رنج بیماری درد دیگری نداشته باشند، این روزها گاه دردهای به مراتب بزرگتری نسبت به بیماریشان تحمل می‌کنند؛ گرانی دارو و کمبود داروهای حیاتی روزگار بسیاری از خانواده‌ها را تیره و تار کرده است. نه تنها خود بیماران، بلکه خانواده‌ها و اطرافیان و دوستان هم نمی‌توانند مشکل گرانی یا نبود داروی حیاتی را حل کنند.

 

به گزارش ایران مامن، تحریم‌ها و مشکلات گرانی ارز، نفس بازار دارو را در بخش‌های دولتی گرفته است. اوضاع دلال‌ها اما به مراتب بهتر شده است. طرح دارویاری هم که گفته می‌شد رساندن دارو به دست بیماران را تسهیل می‌کند، اکنون صدای داروخانه‌داران را درآورده است.

 

نایب رییس انجمن داروسازان در مصاحبه‌ای عنوان کرده بود که فشار اقتصادی به داروخانه‌ها بعد از طرح دارویاری بسیار بیشتر شده است. وزیر بهداشت اما می‌گوید ریشه مساله خارج از وزارت بهداشت است و باید باید منابع حاصل از اختلاف ارز ترجیحی و نیمایی به داروخانه‌ها داده شود.

 

در چنین شرایطی ناظران در مورد بغرنج‌تر شدن شرایط بازار دارو در سال جاری با توجه به رشد تورم و بودجه تخصیص‌یافته به این حوزه هشدار می‌دهند. «همایون سامه یح» عضو کمیسیون بهداشت با هشدار درباره افزایش مشکلات در حوزه دارو در ماه‌های آینده گفته که در ماه‌های آینده نه تنها مشکل دارو بلکه مشکلات تجهیزات پزشکی هم به شدت اضافه خواهد شد.

 

به گفته این عضو کمیسیون بهداشت، مجلس ۶۹ همت در این خصوص تصویب کرده است. در زمان تصویب بودجه مسئولان غذا و دارو اعلام کرده بودند که نزدیک به ۱۱۰ همت باید برای دارو اختصاص داده شود. آنچه که برای دارو لازم است ۱۵۰ همت است و آنچه که برای دارو تخصیص داده شده، نصف آن چیزی است که لازم است.

 

سامه یح البته این مشکلات را متوجه وزارت بهداشت ندانسته و گفته که وضعیت اقتصادی کشور و تصمیماتی که هیات دولت و سازمان برنامه و بودجه در تدوین برنامه بودجه اخذ کرده اند باعث بروز چنین مشکلاتی شده است.

 

این روزها که یک سرماخوردگی ساده برای هر بیمار دست‌کم ۲۰۰ هزار تومان آب می‌خورد، بیماران خاص با رنج‌های به مراتب بزرگتری برای تامین نیاز دارویی خود مواجه هستند؛ کمبود یا نبود دارو.

 

 

به نوشته تارنمای «عصرایران»، به جز داروی «وین بلاستین» ۱۲۰ هزار تومانی داروخانه‌ای آلمانی و مجارستانی که در بازار آزاد ۱۵ میلیون تومان فروخته می‌شود، قیمت سایر داروهای شیمی درمانی در بازار آزاد و آنچه در دست دلال است نیز، بسیار زیاد و حتی باورنکردنی است؛ به عنوان مثال قیمت غیردولتی هر آمپول «کیترودا Keytrud  » بین ۵۰ تا ۹۰ میلیون تومان است. آمپول «انکاسپار oncaspar» هم با قیمتی بین ۷۵ تا ۱۰۰ میلیون به فروش می رسد.

 

در حالی مسئولان دلایل گرانی یا نبود برخی داروها را تحریم و مشکلات اقتصادی عنوان می‌کنند که برخی ناظران مشکل را از وجود مافیای دارو و ناتوانی دولت در مدیریت و ساماندهی بازار می‌دانند.

 

به نوشته عصرایران، قیمت بالای این داروها از آن رو است که داروهای شیمی درمانی یا وارد نمی شوند و یا واردات آنها به شکل محدود است که همان تعداد اندک نیز در اختیار دلال قرار می گیرد. سازمان غذا و دارو، تحریم ها را علت وارد نکردن دارو به کشور می‌داند در حالی که دارو مشمول تحریم نیست. به عنوان نمونه حتی شرکت تولید کننده «وین بلاستین و وین کریستین» در آلمان هر ساله محموله ای را به ایران هدیه می دهد اما این دارو مدت ها است که تنها در اختیار دلال‌های دارو است و به شکل دولتی توزیع نشده است.

 

به نوشته این تارنما، وجود داروهای هندی در بازار نیز به این خاطر است که سازمان غذا و دارو مناقصه برگزار می‌کند و هر شرکتی که اعلام کند می‌تواند با قیمت پایین‌تری دارو وارد کند، موفق می‌شود در مناقصه برنده شده و ارز دولتی بگیرد. از همین رو شرکت‌ها به سراغ داروهای ارزان هندی و در نهایت ترکیه می روند. دولت خود به خوبی می‌داند که داروی هندی اثربخشی لازم را ندارند اما چون ارزبری کمتری دارند و وزارت بهداشت هم ارزی برای تهیه داروهای خارجی و با کیفیت اختصاص نمی‌دهد، واردات آن انجام می شود.

 

آنگونه که از شواهد برمی آید، نه تنها قرار نیست مشکل واردات دارو حل شود، که در ماه های آینده با کمبود داروهای تولید داخل به دلیل گران بودن و عدم دسترسی به مواد اولیه نیز مواجه خواهیم بود.

 

این مساله توئیت اخیر «مجیدرضا حریری» رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین را به یاد می‌آورد که چند روز پیش نوشته بود: هیچ وزیر صمتی تا وزیر نشده نمیدونه که زورش به خودروسازها نمیرسه، هیچ وزیر اقتصادی هم زورش به بانکها نمیرسه، هیچ رییس بانک مرکزی هم زورش به گردانندگان بازار ارز، هیچ وزیر بهداشتی به اصلی های حوزه دارو و همه شون زورشون به فولادیها و پتروشیمیاییها. کت تن کیه؟

 

این در حالی است که سامه یح اظهار امیدواری کرده تا سازمان برنامه و بودجه با افزایش بودجه دارو، این جو روانی را از بین ببرد. او البته انعطاف دولت در حوزه مسائل سیاست خارجی را گامی بزرگ برای حل مشکلات اقتصادی و کاهش رنج بیماران عنوان کرده است.

 

هرچند مافیای دارو قوی است و مشغول کار، ولی کاهش مشکلات اقتصادی کشور قطعا از رنج بیماران خواهد کاست.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

مداد مشکی

کسب‌وکار
تبلیغات