در هند چه می‌گذرد؟ دهلی در محاصره کشاورزان

بخش کشاورزی هند با ‌بیش‌ از ۶۰ ‌درصد اشتغال و سهمی حدود ۱۶ درصدی در تولید ناخالص داخلی و با جمعیتی حدود ۱۵۰ میلیون خانوار هندی مشغول در این بخش، این ‌روزها‌ شاهد اعتراضات گسترده ای در مخالفت با تصویب قانون کشاورزی (Farm Bill) است.

زمزمه‌های مخالفت و ناخرسندی فعالان بخش کشاورزی هند از همان ابتدای تصویب این قانون در پارلمان هند به گوش می‌رسید.

این لایحه مشتمل بر سه قانون بود که در اواخر سپتامبر۲۰۲۰،  در پارلمان هند به تصویب رسید و هدف آن را بهبود وضع معیشت کشاورزان، آزادی عمل کشاورزان در فروش محصولات خود و نهایتا افزایش درآمد کشاورزان عنوان شده بود.

روند تحولات اما در دو ماه بعد نشان داد که این طرح مورد استقبال بخش کشاورزی هند قرار نگرفته است.

به تدریج صدای اعتراض کشاورزان، عمدتا در دو ایالت شمالی پنجاب و هاریانا که بیشترین فعالیت‌های کشاورزی در آن صورت می گیرد بلند شدک

آنان اعتراض خود را به تدریج با حرکت به سمت پایتخت با پای پیاده یا تراکتور از اواخر نوامبر آغاز کردند و طی این مدت اعتراضات ابعاد گسترده تری به خود گرفته است.

وزیر کشاورزی، وزیر کشور و نیز شخص نخست وزیر همواره در صحبت های خود بر تعهد دولت نسبت به وضع معیشت و درآمد کشاورزان تاکید داشته‌اند اما از طرف دیگر کشاورزان معتقدند این قانون به نوعی استثمار آنان توسط بخش خصوص بوده و به این ترتیب استقلال آنان در مسیر فروش محصولات از آنان سلب می گردد.

دولت اما می گوید که این قوانین به نفع کشاورز بوده و حتی دولت تعهد می‌کند که تمام ابزار را در این خصوص از جمله فن آوری فروش محصولات کشاورزی را از طریق بخش خصوصی به کشاورزان ارائه دهد.

کشاورزان در مقابل معتقدند که این قانون قدرت چانه‌زنی آنان بر سر مسئله قیمت فروش محصولات کشاورزی را در برابر شرکت های خصوصی سلب می‌کند.

به طور کلی، این قانون خرید محصولات کشاورزی از کشاورزان را توسط بخش خصوصی مد نظر قرار داده است در حالی که خرید این محصولات قبلا توسط خود دولت انجام می گرفت.

تاکنون دولت هند از مواضع خود عقب ننشسته و از اثربخشی این طرح حمایت می کند و از طرفی کشاورزان هم با گسترده ساختن اعتراضات خود سعی در نشان دادن عزمشان برای ادامه این روند دارند.

طی روزهای اخیر برخی حمایت های بین‌المللی از این اعتراضات صورت گرفته از جمله اینکه نخست وزیر کانادا به حمایت از کشاورزان هندی (عمدتا سیک‌های حاضر در ایالت پنجاب) پرداخته است. نماینده سیک در پارلمان بریتانیا نیز در اظهارنظری نگرانی خود را از وضعیت کشاورزان هندی خطاب به بوریس جانسون مطرح ساخته است.

اگر چه تاکنون پنج دور مذاکره میان دولت و نمایندگان کشاورزان صورت گرفته است اما این گفتگوها هنوز به نتیجه نرسیده و دامنه اعتراضات با پیوستن ۱۵ حزب مخالف دولت نیز بیشتر هم شده است.

دو ایالت پنجاب و هاریانای هند به دلیل نقش مهمشان در تامین محصولات کشاورزی برای سراسر هند به عنوان کاسه های غذا در هند معروفند.

کشاورزان آن دو ایالت ابتدا به بستن مرزهای شمالی ورودی به دهلی و چند روز پیش با بستن بزرگراه مسیر جیپور به دهلی، تردد را با کندی مواجه ساختند که نگرانی هایی بین مقامات محلی دهلی در زمینه تبعات این اقدام بر ورود و خروج مایحتاج و کالا در پی داشته است.

نخست وزیر هند همواره قول دو برابر شدن درآمد کشاورزان را داده است و باید دید این وضعیت اعتراضات تا کجا به پیش خواهد رفت، آنچه مسلم است این که با توجه به کشیده شدن این اعتراضات به سایر ایالت ها، دولت مودی برای مدیریت این بحران روزهای پرچالشی را پیش رو خواهد داشت.

«آرمان از دهلی نو گزارش می‌دهد»