«زن‌کشی»؛ پدیده‌ای که منحصر به هیچ مرزی نیست

۱۹ آبان سالگرد قتل خانم جاوید خبرنگار و پژوهشگری است که به دست همسر سلاخی شد.

«منصوره قدیری جاوید» نه اولین و نه آخرین زنی بود که قربانی خشونت شد. آمارها نشان می‌دهد که فقط در نیمه اول مهرماه سال جاری ۱۰ زن به دست همسرانشان کشته شدند ، هرچند آمارهای غیررسمی بیش از این را حکایت می‌کند.

قتل زنان دانشگاهی که در سطوح بالای اجتماعی هستند و هر روز هم بر تعدادشان افزوده می‌شود، نشانگر این است که پدیده زن‌کشی مرزهای طبقات و قومیت‌ها را رد کرده و تنها به زنان فقیر محدود نمی‌شود.

متاسفانه خشونت علیه زنان یک مسأله جدی در نظر گرفته نمی‌شود و هنوز قانونی برای حمایت از این قشر از جامعه تصویب نشده به همین دلیل است که زنان در برابر خشونت آسیب‌پذیر و بی‌پناه هستند.

نظام مردسالارانه‌ای که در ذهنیت بسیاری ریشه دوانده، این حق را برای مرد قائل می‌شود که در اثر خشم زن را مضروب کند و در صورت کشته شدن او را متهم می‌کند که با عصبانی کردن مرد موجب قتل خود شده است.

تا زمانی که جامعه به جای پیشگیری از خشونت، به سرزنش و محکوم کردن زن قربانی رو می‌آورد، باید منتظر قتل‌هایی از نوع قتل خانم جاوید بود.

جای تاسف است که هیچ حمایت قانونی از زن‌ها نمی‌شود و آنها گاه در خانه هم احساس امنیت ندارند و باید تن و بدنشان دائماً بلرزد که به‌خاطر اختلاف و مشاجره، ممکن است جان‌ خود را از دست بدهند.

در چنین شرایطی یا باید زنانی تسلیم خواسته‌های همسران شوند یا باید منتظر تهدید، خشونت و از دست دادن جان‌ خود باشند.