دین در اسرائیل با چالش هایی از طرف جناح چپ، هم یهودی و هم اعراب و هم دُروزی، روبروست که به طور کلی، ملی گرایی سکولار را ترجیح می دهند

نوروز برای ما دو مناسبت به شمار می‌آید که یکی «عید آزادی» و دیگری «عید بهار» است

بعد از عملیات توفان الاقصی و در پی آن حمله ی گسترده ی اسراییل به باریکه ی غزه و نیز پایگاه های حزب الله در جنوب لبنان، این کشور در آستانه ی جنگ نهم قرار گرفته است.

زوال ریال یا کاهش ارزش پول ملی، افزایش نرخ تورم و مالیات، گرانی مسکن و اجاره و خودرو و دلار و گوشت و انواع کالاها؛ یعنی در حوزه اقتصاد، کارایی، تخصص و تعهد حلقه‌های گمشده است

هر جوانی و انسانی که خودش را آن گونه که هست پذیرفته، از داوری و قضاوت دیگران نمی ترسد. آن چه برایش اهمیت دارد این است که بخاطر آن چه دوست دارد زندگی می کند. 

مطابق عقاید دینی و تاریخی صهیونیست ها ، «اورشلیم در فلسطین سرزمین موعود یهودیان است و خداوند این سرزمین و پیرامون آن را (باریکه غزه و کرانه ی باختری و مزارع شبعا و بلندی های جولان) که بخشی از آن است به قوم برگزیده ی خود بخشیده است!»

اراده و مبارزه مردم لبنان و سازمان های اسلامی آن به رهبری  ریاض الصلح و احزاب مسیحی به رهبری بشاره الخوری با پشتیبانی ملت های مسلمان و عرب و نیروهای دموکراتیک منطقه و جهان همراه شد و فرانسه را ناگزیر کرد در برابر فشارهای خارجی و جنبش رهایی بخش داخلی واپس نشیند.

این خشونت، پیش و بیش از آن که مبتنی بر ملاحظات نظامی و امنیتی باشد مبتنی بر تصویر و تصوری است که در تفسیرهای تورات تحریف شده از «دیگری» ترسیم شده است.

وضعیت امنیت جانی، مالی و روانی فلسطینیان از زمان بن گوریون تا نتانیاهو روز به روز بدتر شده است

با هم (با انسان) عهد بستیم که بر سر پیمان خود یعنی مختار و آزاد بودن و شاد زیستن بمانیم؛ شادیِ درون. من از آن زمان بر سرِ پیمان بوده ام.