به جای مانیتورینگ مردم عادی، عکس و مشخصات دزدهای میلیاردی را منتشر کنید

انتشار تصاویر و مشخصات شهروندان عادی که مسافر متروی مشهد بودند، شاید برای کسانی که چنین ابتکاری را به خرج داده بودند نوعی قدرت‌نمایی اشراف اطلاعاتی و امنیتی بود اما حتی صدای دستیار رئیس‌جمهور در پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی را هم درآورد که اظهار داشت نمایش چهره شهروندان، مصداق نقض حقوق شهروندی است؛ با ناقضین حقوق مردم برخورد شود.

هر چند فرمانداری مشهد از توقف این ابتکار خبر داد اما روزنامه «فرهیختگان» گزارش داد تصاویری که به این روزنامه رسیده نشان می‌دهد دوربین‌های مشابه تشخیص چهره در راه‌آهن مشهد هم نصب شده اند و تصویر چهره عابران را تشخیص داده و روی مانیتور نمایش می‌دهد.

این ماجراها باعث حرف و حدیث‌های متعددی درباره انگیزه‌های چنین اقداماتی شد بیشتر پیرامون بهره‌گیری از فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی برای کنترل بیشتر مردم آن هم مردم عادی.

به گزارش ایران مامن، این در حالی است که این روزها مساله نظارت بر فسادهای ریز و به خصوص درشت با پرسش‌های زیادی در افکار عمومی مواجه است.

هر چند بانک مرکزی اعلام کرده ارزی که به «شرکت دبش» برای واردات اختصاص یافته ارز ترجیحی و دلار یارانه‌ای نبوده و از نوع نیمایی پرداخت شده و وزیر اطلاعات هم گفته «ارقامی که از پرداختی‌های ارزی در پرونده تخلف واردات چای در افکار عمومی مطرح شده دقیق و صحیح نیست» اما فساد موسوم به پرونده ۳.۵ میلیارد دلاری چای این روزها سر و صدای زیادی به پا کرده و علاوه بر این، منتقدان دولت و جریان رقیب می‌گویند باید مسببان این فساد معرفی شوند.

علاوه بر این‌ها «احمد صادقی» عضو شورای شهر تهران اظهاراتی داشته که با عنوان «گم شدن ۱۷ هزار میلیارد تومان در درآمدهای شهرداری تهران». به گفته وی عوارض زیرساخت مسکونی در تهران نزدیک به برابر اخذ شده است ۱۷ همت (هزار میلیارد تومان) جایی هزینه نشده است. این پول کجاست؟ خانه‌هایی که ساخته نشده چطور در منابع حساب شده است؟

در این اوضاع و احوال این سوال مطرح است که ابتکارهایی مانند انتشار عکس و مشخصات شهروندان یا طراحی ۱۲ مدل لباس جراحی اسلامی برای بیماران زن در اتاق عمل و … از کجا صادر می‌شود و آیا بهتر نیست به جای مردم عادی، راهزنان دارایی‌های عمومی مانیتورینگ و تصاویر و مشخصات این دزدان منتشر شود؟