خدا رحمتشون کنه این کارگرا رو و لعنت کنه باعث و بانیشو
سیاه مثل زغال سنگ، زهر مثل معدنجو، تکراری مثل پلاسکو، یورت و …
بر اساس آخرین آمار اعلامی استانداری خراسان جنوبی، تا نیمروز سهشنبه شمار جانباختگان حادثه معدنجو طبس به ۳۸ نفر رسید و ۱۱ نفر دیگر همچنان در معدن محبوسند.
درباره محبوسان زیرآوارمانده امید زنده ماندن به صفر رسیده و باید گفت معدنجو رسما ۴۹ جان ستانده است. پیش از این، رسانهها شمار قربانیان معدنجو را ۵۱ تن اعلام کرده بودند.
شمار این قربانیان بر اثر نشت گاز متان و مونواکسید کربن که آخرین روز شهریور با انفجاری شدید همراه بود، باعث شد تا حادثه طبس در زمره مرگبارترین حوادث از این دست قرار گیرد.
به گزارش «ایسنا» فاجعه معدن استان لیائونینگ چین که در سال ۱۹۴۲ رخ داد، مرگبارترین حادثه معدن زغالسنگ در تاریخ محسوب میشود که منجر به مرگ ۱۵۴۹ معدنچی شد. این معدن مشترک چین و ژاپن در جنگ بین دو کشور، تحت کنترل کامل ارتش ژاپن قرار گرفت و شرایط نامناسب کاری در آن برقرار شد. شرایط کارگران معدنجو هم در دوره خود و از دید بسیاری چندان وضعیت متفاوت با این فاجعه نداشته است.
در شرایطی که آواربرداری برای رسیدن به پیکر قربانیان محبوس ادامه دارد، حرف و حدیثها درباره نبود ایمنی کاری برای کارگران بیشتر و بیشتر میشود. در همین حال، انعکاس تصویر پوتین پاره یکی از کارگران جانباخته، کمبود کشو سردخانه برای جنازههای بر زمین مانده، تداوم وضعیت معدنکاران طبسی با وجود گلایه و عرض حال نزد مرحوم رئیسی در شهریور ۱۴۰۰، حقوق ۱۲ میلیونی کارگران معدنجو و … هر کدام موضوعاتی بود که پیرامون آن در گفتوگوهای عمومی و شبکههای اجتماعی سیلی از اظهارنظر به راه افتاد.
برخی رسانههای فارسیزبان خارجی اظهارات خانواده معدنچیان را بازتابدادند که گفته بودند به رغم هشدار درباره نشست گاز، از سوی مدیران معدن به کار فراخوانده شدند و برخی از داخلیها هم به موضعگیری مسئولان تاخته و نوشتند تکرار این که واقعه طبس «حادثه» بوده چیزی از مسئولیتشان کم نمیکند.
با این حال، بخش عمده اظهارنظرها حاکی از نبود ایمنی در بسیاری معادن کشور و سایر واحدهای تولیدی پرخطر است. به گفته رئیس کمیسیون صنایع، در این حادثه متاسفانه حداقلهای ایمنی معدن رعایت نشده و قبل از اینکه گاز به بلوک دیگر معدن نفوذ کند متاسفانه کوچکترین اطلاعرسانی نشده بود.
به گزارش خبرگزاری «دانشجو»، سخنگوی این کمیسیون هم اظهار داشته آژیر مرکزی معدن طبس یا نبوده یا خراب بوده. متهم اصلی در جایگاه نظارتی، کارگران نیستند، چون آموزش ندیده بودند. فردا کارگر و گاز و سیستم را مقصر اعلام نکنند.
رئیس خانه صنعت و معدن ایران هم در گفتوگو با «انتخاب» بیان داشته باید دید واحد حفاظت و ایمنی این معدن درست عمل کرده یا خیر؟ آیا سیستم هشداردهنده وجود داشته که کارگران از وسائل ایمنی احتمالی استفاده کنند؟ قبلاً هم مشابه این حادثه را داشتهایم و قول داده بودند روی حفاظت معادن کار کنند.
به گزارش «شرق»، رئیس خانه معدن ایران در سال ۱۳۹۶ در مصاحبهای گفته بود تجهیزات ایمنی معادن زغال نظیر دستگاههای هشداردهنده گازهای خطرناک، سیستمهای ضدجرقه، تهویه مطلوب و امکانات مربوط به نگهداری از سقف و دیوارههای معادن بهشدت ناکارآمدند و هر لحظه بیم آن میرود که با انفجاری مهیب یا ریزش سقف و دیوارهها، عدهای از کارکنان معدن در این انفجارها بسوزند و زیر دهها تن سنگ و خاک مدفون شوند.
«محمدرضا بهرامن» به این روزنامه گفته شما در مصاحبه سال ۹۶ دیدید که ما اخطار دادیم. بعد از زمستان یورت هم باز اخطار دادیم. اما شرکتی که در معدن طبس بهرهبردار بود یکی از مهندسیترین شرکتهای معدنی در زغالسنگ بود و ۳۰ سال فعالیت داشت اما در این مدت حتی یک مورد اخطار هم نگرفته بود.
در این میان بسیاری چشم به تاثیر تحریمها بر ناایمنی معادن دوختهاند. رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در گفتوگو با «انتخاب» اظهار داشته به واسطهی تحریمها نتوانستیم تکنولوژیهای هشداردهنده را داشته باشیم تا ده دقیقه قبل از حادثه به کارگر معدن اخطار دهد.
«علیرضا محجوب» دبیرکل خانه کارگر اما اظهار داشته تا جایی که من اطلاع دارم، در خرید سیستم مانیتورینگ دچار اشکال نبودیم. بعید میدانم که بحث تحریمها به این مساله مربوط باشد. درباب ایمنسازی، نمایشگر روی صفحه پس از دریافت از حسگرها، که در جاهای مختلف نصب میشود، سیستم هشداری را نمایش میدهد که اعلام میکند که گاز متان یا گاز مونوکسیدکربن از حدمجاز گذشته است. این سیستم مانیتورینگ در معادن ما وجود ندارد. این مبلغ مصوبی هشت سال پیشِ مجلس برای ایمنی معادن اصلا تخصیص داده نشده است.
به گزارش ایران مامن و ورای این اظهارنظرها باید گفت هیچ تضمینی درباره عدم تکرار حادثه معدنجو وجود ندارد کما اینکه پس از حادثه معدن یورت آزادشهر در سال ۹۶ که ۴۳ قربانی بر جای گذاشت، حوادث معدنی به طور پیاپی تکرار شد.
به طور کلی و بر اساس گزارش سازمان پزشکی قانونی در سال ۱۴۰۲، بیش از ۲ هزار نفر بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست دادهاند. این یعنی میزان مرگومیر کارگران ۱۰ درصد رشد داشته است.
پس از آتشسوزی بیمارستان سینای اطهر در تیرماه ۹۹ که که ۱۹ کشته بر جای گذاشت، بارها و بارها بیمارستانها در شهرهای تهران، اصفهان، شیراز و … بر اثر فرسودگی و ناایمنی دچار حریق شد تا به آتشسوزی بیمارستان قائم رشت در خرداد امسال با ۹ قربانی رسیدیم و هنوز سر خانه اول قرار داریم.
به گزارش «ایرنا» از ۱۸۹ بیمارستان تهران فقط ۵۲ مرکز تاییدیه ایمنی گرفتهاند و از این تعداد ۱۲۵ بیمارستان در وضعیت پر خطر ایمنی قرار دارند.
مرتبط:
آتشسوزی در سینا اطهر ؛ پلاسکو تکرار شد و نشد
آتشسوزی بیمارستانی؛ گاندی پلاسکو نشد اما …
اشتراک وارونه میان متروپل و سانحه مزینو
بعد از فاجعه پلاسکو، ریزش متروپل در اهواز اتفاق افتاد تا نشان دهد یا استانداردی موثر و امروزی برای جان شهروندان در نقاط مختلف از معدن تا بیمارستان، جادهها و … وضع نشده یا نظارت کارآمدی بر رعایت آن وجود ندارد و اینها در ذهن بسیاری چنین تصور هولناکی را شکل میدهد که جانشان تنها برای خود و نزدیکانشان بهایی دارد.
برچسب ها :آتش سوزی بیمارستان ، اخبار ، ایران ، ایران مامن ، ایمنی ، بیمارستان قائم رشت ، بیمارستان گاندی ، بیمارستان ناایمن ، پلاسکو ، تجهیزات ، تحریم ، تصادفات ، جامعه ، حوادث ، حوادث کار ، خبر ، سینای اطهر ، طبس ، کارگر ، کمیسیون صنایع ، متان ، متروپل ، معدنجو ، معدنچی
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 1 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 1