کودک همسری با چاشنی وام ازدواج

سوال اصلی این است‌ که آیا این دخترکان ۱۰ تا ۱۴ ساله به ازدواج و امور همسرداری و فرزندآوری واقعا نیازمند و علاقه‌مند بودند؟ آیا جز این است که اکثر این کودکان متعلق به دهک‌های پایین جامعه هستند؟

آیا در آینده‌ی آنها سعادتی بیش از زنانی سراغ دارید که زیر مشت و لگد همسران فرمایشی جان خواهند داد. زنانی که هیچ‌گونه مهارت و توانایی برای ادامه زندگی ندارند و باید بسوزند و بسازند و یا در سکوت بمیرند. چه مادران خوبی! چه جامعه رو به رشدی!

«لایحه منع ازدواج کودکان زیر ۱۳ سال» چند سالی است که از سوی معاونت امور زنان و خانواده رئیس جمهوری به کمیسیون لوایح دولت ارائه و همچنان در انتظار تصویب است. که یعنی رضایت بدهند تن و بدن دخترکان ایران به اجبار پدرانی که “#مصلحت” را هر یک به روش خود تعبیر می‌کنند به قربانگاه نرود. یا به عبارت درست‌تر به یک #وام_ازدواج به مردی چهل ساله فروخته نشوند.

اما به فرض که نمایندگان در کنار حواشی کمی هم به موضوعات زنان توجه کنند و این لایحه تصویب شود؛ اما آیا می‌توان مسائل زنان را جدای از #ناهنجاری‌های_اجتماعی و #اقتصادی حل و فصل کرد؟ آیا می‌توان خرید و فروش دخترکان را به دلیل فقر مالی و فرهنگی انکار نمود؟

مطابق با آمار دیگری که از سوی همین مرکز منتشر شده است، تعداد ۳۴۶ نوزاد در بهار سال جاری متولد شده‌اند که مادران آنها کمتر از ۱۵ سال داشته‌اند. یعنی ۳۴۶ کودک نابالغ به لحاظ عاطفی و اجتماعی وظیفه فرزندآوری و تربیت کودکان دیگری را عهده‌دار شده‌اند. و یعنی ما اجازه داده‌ایم امر مقدس #مادری در این سرزمین به فرایند #تولید_مثل‌ در بشر ابتدایی تنزل یابد.

که یعنی سلامت روانی خانواده‌ی ایرانی قربانی ضعف تصمیم‌گیری و نگرش در این حوزه شده است.‌ با این رویه عجیب نیست اگر منتظر قتل‌های خانوادگی، خیانت‌ها و بزه‌کاری‌های اجتماعی بیشتری باشیم.