فحش‌خواری دولت و ریشه‌های آن

دولت «حسن روحانی» بیش از هر دولت دیگری از چپ و راست و بالا و پایین هدف حملات سیاسی و لفظی قرار گرفته و به عبارت عامیانه فحش‌خور ملسی داشته است.

بخش مهمی از این وضعیت هم ناشی از بازماندن نسبی فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی است که دولت بنا به دلایل مختلفی بر آن اصرار داشته است.

به گزارش ایران مامن، یکی از مهمترین مقاصد حمله به پاستور، بهارستان طی دوره یازدهم مجلس بوده است. با این حال نگاهی به تاریخ معاصر نشان می‌دهد که این وضعیت را نمی‌توان به دولت روحانی محدود دانست.

«صادق رضازاده شفق» سیاستمدار شاخص ایران در سال‌های قبل از انقلاب در «خاطرات مجلس و دموکراسی چیست؟» نوشته است: در مجالس چهارده و پانزده که من به چشم خود مشاهده می‌کردم، مثل این دیده می‌شد که بعضی تصور می‌کردند عضو مقننه بودن یعنی با مجریه مخالفت کردن، وکیل یعنی دشمن وزیر، مجلس یعنی محل حمله و توهین به دولت …

واقعا صحیح گفته‌اند که ایران کشور منفردین است، در این کشور هر فرد برای خودش سلطانی است و … علت ظهور صدها حزب نارس کوچک و به وجود نیامدن یکی دو حزب حسابی ملّی، همین روح تفرّد و تشخص بی لزوم است.