به جای اینکه موبایل را از کودکان بگیریم…

این روزها خیلی از خانوادهها حتی برای غذا دادن به کودکانشان از گوشی تلفن همراه استفاده میکنند؛ برای ساکت نگه داشتنشان در خودرو یا کنترلشان در مهمانی یا اماکن عمومی و … . تکلیف پدر و مادرهای خسته از کار و فعالیت هم مشخص است؛ گوشی تلفن همراه در این مواقع کاربردی چندگانه پیدا میکند؛ از پستانک گرفته تا پلیر فیلم و موسیقی یا اسباب بازی بچههایی با سن و سال بالاتر.
«۸۰۰ میلیون کودک و نوجوان در سراسر جهان، از شبکههای اجتماعی استفاده میکنند.» این آمار مربوط به سه سال قبل است که از سوی سازمان ملل ارائهشده و طبق همین آمار، روزانه ۱۷۵ هزار کودک در جهان، برای اولین بار وارد فضای «آنلاین» میشوند اما در اغلب کشورها، راهکارهایی مانند ارائه سیمکارت کودک و نوجوان، اینترنت پاک، ابزارهای کنترلی والدین و نظام ردهبندی سنی محتوا اجرایی شده؛ مواردی که در ایران به دلیل غلبه اهداف اقتصادی از سوی اپراتورها و پلتفرمها مورد غفلت واقعشده است.
موضوع حضور کودک و نوجوان در فضای آنلاین زمانی پیچیدهتر میشود که این وابستگی به برخی بازیها یا شبکههای اجتماعی پدید آید. به گزارش «ایرنا»، «داوود نعمتیانارکی» استاد ارتباطات علت جذابیتهای فضای مجازی و علل شیفتگی نوجوانان به آن را هفت مورد را ذکر میکند: ١- ایجاد هویت و رضامندی ٢- سرگرمی و پرکردن اوقات فراغت ٣- بروز خلاقیت ۴- افشای آنلاین ۵- دریافت انواع پاداشها و احساس تعلق اجتماعی ۶- همگام شدن و ٧- نمایش زندگی روزمره به شیوه بصری.
تحقیقات متعدد نشان داده تلفن همراه هوشمند میتواند تأثیرات منفی بر سلامت روانی کودکان داشته باشد و هرچه کودکان از سنین کمتر به تلفن همراه هوشمند دسترسی داشتهاند از سلامتروان پایینتری برخوردارند. نتایج تحقیقات روی ۲۷ هزار و ۹۶۹ جوان ۱۸ تا ۲۴ ساله در ۴۱ کشور جهان نشان میدهد که ۷۴ درصد دخترانی که از سن ۶سالگی به تلفن هوشمند دسترسی داشتهاند استرس و چالش بیشتری در تحصیل داشتهاند، حالآنکه این عدد برای کسانی که اولین تلفن هوشمند خود را در سن ۱۵ سالگی در اختیار گرفتهاند ۵۲ درصد بوده است. همین تحقیق روی پسرها نشان میدهد که ۴۲ درصد پسرانی که از ۶ سالگی و ۳۶ درصد پسرانی که از ۱۸ سالگی به تلفن همراه دسترسی پیداکردهاند، استرس بیشتری داشتهاند.
«رسول شهابی» از روانشناسان حوزه کودک و نوجوان برای کاهش این تبعات به «رسالت» میگوید: «در مورد ساعات استفاده از اینترنت و حضور در شبکههای اجتماعی تفاهمنامه تنظیم کنید. چه در مدرسه و چه در خانه، باید بر میزان فعالیت آنلاین بچهها نظارت کرد. گفتوگو در این زمینه بهترین نتیجه را خواهد داشت. حتی بهترین نرمافزارهای نظارتی نمیتواند جای گفتوگو با کودکان و نوجوانان را بگیرد. بنابراین بهتر است در کنار آنان بنشینید و برای میزان حضور در فضای مجازی یک تفاهمنامه خانوادگی بنویسید. بردن موبایل یا تبلت به تختخواب حتما باید قدغن شود.»
همچنین به گفته «رعنا محبی» مددکار کودک، «بهجای اینکه موبایل را از کودک بگیریم یا رمز تلفن همراه را از او مخفی کنیم، به او یاد بدهیم چگونه از این فضا بهدرستی استفاده کند. باید محدودیت زمانی هم تعیین کرد؛ مثلا کودک باید اجازه داشته باشد بعد از آمدن از مدرسه و پیش از آماده شدن برای خواب، ۱۵ دقیقه یا نیم ساعت از اینترنت استفاده کند. ممکن است والدین اجازه دهند این زمان، در روزهای تعطیل کمی بیشتر باشد.»
یک مقاله در آکادمی اطفال آمریکا توصیه کرده که کودکان حدود پنج تا ۶ سال بهاندازه یک ساعت در روز و کودکان ۶ تا ۱۸ سال بسته به نوع استفاده بهصورت متغیر مجاز به استفاده از اینترنتاند. نمیتوانیم کودکانمان را از تکنولوژی محروم کنیم، اگر کودکان بدانند هر وقت از والدین موبایل میخواهند با آنها مخالفت میشود، ممکن است بهصورت پنهانی وارد این فضا شوند؛ پس بهتر است بهجای حذف اینترنت و موبایل از زندگی کودک، استفاده درست را به او آموخت و فعالیتهایش را در فضای مجازی مدیریت کرد.
برچسب ها :ایران ، ایران مامن ، اینترنت ، تلفن همراه ، تلفن هوشمند ، جامعه ، رسانه ، شبکه اجتماعی ، فضای مجازی ، کودک ، موبایل ، نوجوان
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0