صداوسیمای بلاتکلیف و «شله قلمکار» اجتماعی

رسانه هرچقدر پرمخاطب و شناخته‌شده‌تر، ضرورت همخوانی تولیدات و سیاست‌هایش بیشتر.

صداوسیما که خود را رسانه ملی معرفی می‌کند و البته اصلی‎ترین رسانه جمهوری اسلامی هم محسوب می‌شود، در کنار صدها عیب و ایرادی که دارد از ناهماهنگی و پراکنده‌گویی هم رنج می‌برد.

در توصیف وضعیت صداوسیما، بعضی این سازمان عریض‌وطویل و پرهزینه را به ماشینی با چند پدال گاز و فرمان تشبیه می‌کنند که هرکدام از طیف‌های حاکم می‌خواهند آن را به سمت‌وسویی که خود می‌خواهند برانند.

حتی در مطبوعات و سایت‌های کم نام‌ونشان هم یک هیات تحریریه وجود دارد که خط و خطوط را در قبال موضوعات مهم و حساس تعیین می‌کند. صداوسیما اما انگار از همین حداقل هم بی‌بهره است.

شبکه مستند سیما طی هفته دفاع مقدس و از ساعت ۲۰ مستندی با عنوان «کلاشینکف‌های آمریکایی» پخش می‌کند. اصلی‌ترین هدف قسمت پنجشنبه‌شب این بود که نشان دهد وضع مردم و کشور طی سال‌های جنگ خوب بوده و امثال هاشمی رفسنجانی و میرحسین موسوی بعنوان فرمانده جنگ و رئیس دولت با دریغ کردن تزریق پول باعث شکست‌های نظامی شده‌اند.

کمتر از یک ساعت بعد در شبکه ورزش تیزری درباره جنگ پخش می‌شود که حمایت مردم از جبهه‌ها با وجود گرفتاری فراوان و اوضاع سخت صورت گرفته‌است.

به گزارش ایران مامن، این تناقضات خود را در نگاه این رسانه به مسائل دیگر هم آشکارا نشان می‌دهد؛ گویی صداوسیما برای جامعه‌ای غیر از ایران برنامه می‌سازد. تلویزیون از اتوبوس و وسائل نقلیه عمومی که مرتب ضدعفونی شده و با صندلی‌های خالی تردد می‌کنند تصویر پخش می‌کند در حالی که در روزهای اوج‌گیری چندباره کرونا، انباشتگی جمعیت در این وسائل تن‌وبدن همه را می‌لرزاند.

این تخیل‌گرایی و بلاتکلیفی وقتی با مقولاتی مثل انحصارگرایی، عدم‌صداقت، سیاسی‌کاری، سانسور، آنتن‌فروشی و … در عین حال تقلای جذب مخاطب، خودخوشمزه‌پنداری و اهداف اعلانی چون ترویج ارزش‌ها و تربیت عمومی در هم می‌آمیزد معجونی منحصربه‌فرد می‌سازد که با توجه به وضعیت «شله‌قلمکار» جامعه ما شاید حق دارد روی عنوان «رسانه ملی» پافشاری کند.