در حالی که پس از حمله انتقامی اواخر فروردین ماه ایران به اراضی اشغالی با ده‌ها موشک و پهپاد، به نظر می‌رسید توازن نظامی-امنیتی تازه در منطقه تنظیم و از دید برخی ناظران منجر به افزایش پرستیژ تهران شده، اکنون فقدان رئیس جمهور و نیز رئیس دستگاه دیپلماسی تا حدودی تلطیف فضای نگرش به مسائل ایران را در جهان به دنبال داشته است.