ناترازی مسکن به حدی نگران کننده رسیده و علاوه بر آثار اقتصادی، تبعات اجتماعی قابل توجهی از جمله افزایش بدمسکنی، کاهش کیفیت زندگی، بالا رفتن سن ازدواج و ...را به دنبال دارد

اجاره‌نشین‌ها در دهه۸۰ تنها ۲۸درصد از هزینه‌های زندگی‌شان را صرف مسکن می‌کردند. از ابتدای دهه۹۰ این فاکتور، بزرگ و بزرگ‌تر شد.

رئیس سازمان برنامه و بودجه از اقدامات دولت برای برداشت دو میلیارد دلاری از صندوق توسعه ملی برای تأمین مالی انبوه‌سازی در حوزه مسکن‌ خبر داده و وزیر راه و شهرسازی از زمین رایگان برای پروژه های نهضت ملی مسکن

تنزل معیشت و اقتصاد خانوارها، رشد نرخ تورم عمومی کشور و جهش اجاره‌‌بها سه عامل مهمی هستند که در دور شدن خانوارها از دسترسی به یک خانه حداقلی سهم مهمی داشته‌اند.

از حدود یک‌سال قبل، اجاره‌‌بها در شهر تهران به‌طور متوسط در هر ماه حدود ۵۰ درصد در مقایسه با ماه مشابه سال قبل رشد داشته است.   به گزارش ایران مامن، این آمار به آن معنا است که نرخ رشد اجاره‌بها در پایتخت از قیمت خرید و فروش مسکن سبقت گرفته است.   بر اساس

بسازبفروشی پیشه‌ای است که حالا نگاه‌ها به آن چندان خوشایند نیست. به طورعادی بسازبفروشان دنبال فرصت‌هایی می‌گردند تا با استفاده از ملک دیگران و ساخت و ساز آن با سرمایه خود، به سود سرشار برسند.   در تهران با توجه به اینکه قیمت زمین بالا است، در بسیاری از قراردادها نسبت سود بسازبفروش و مالک

بی‌سروسامانی شدید وضعیت مسکن باعث شد تا به وجود بحران‌های گرانی، بیکاری، افت مداوم ارزش ریال و …، برنامه‌هایی مثل ساخت ۴میلیون مسکن طی ۴ سال در راس هدفگذاری‌های اقتصادی دولت سیزدهم قرار بگیرد.   به رغم آغاز اَبَرپروژه «مسکن مهر» در دوره احمدی‌نژاد، بی‌مسکنی و بدمسکنی مشکل میلیون‌ها خانوار ایرانی است.     بهمن