پیام تقریبا مشابه صندلی‌ها و صندوق‌های خالی

«ابراهیم حامدی» که خیلی‌ها اسم و فامیلش را نمی‌دانند و می‌گویند «ابی»، هر چند پیشتر به دلیل خودداری از خواندن ترانه «خلیج فارس» در کشورهای عربی، مورد انتقاد قرار گرفته بود، در مصاحبه چند روز پیش با «ایندیپندنت فارسی» صراحتا گفت به خاطر اینکه «سیاسی» نیست این ترانه را نمی‌خواند.

ابی که از دو دهه پیش وعده داده بود صحنه را ترک خواهد کرد و طی یکی دو سال اخیر ناتوانی‌اش در اجرا موجی از انتقاد به دنبال آورده بود که چرا بازنشسته نمی‌شود، به دلیل ماجرای آهنگ خلیج فارس در گازانبری از حملات گرفتار شد و چند روز بعد از مصاحبه خبرساز، تصاویری از صندلی‌های خالی برنامه کنسرتش در ایروان انتشار یافت.

خیلی‌ها در فضای مجازی و عمومی می‌گویند این خواننده سابقا پرطرفدار، اسیر دلارهای نفتی شیخ‌نشین‌های عربی است و با وجود حملات مکررش به جمهوری اسلامی با ادعای اینکه سیاسی نیست، این اسارت را لاپوشانی می‌کند.

این ماجرا از زوایای مختلف بحث و نظرهایی را به راه انداخت. جدا از انتقادات شدید از ابی، برخی از زوایایی کمتر دیده شده به ماجرا نگریستند. یکی از کاربران فضای مجازی نوشته چه کسی اقتدار ملی ایرانیان را در منطقه به خطر انداخته است؟ تا حدی که جوجه حاکمیت‌های عربی ساز گستاخی کوک کنند؟ آیا حاکمان ما اجازه می‌دهند یک خواننده از کشورهای عربی طرفدارانش را در ایران جمع کند و کنسرت برگزار کند؟ با این فرض محال چه تعهداتی از او خواهند گرفت؟

با این حال، پرطرفدارترین دیدگاه درباره رخدادهای اخیر این بوده که خالی بودن صندلی‌های کنسرت نوروزی این خواننده، پیامی از مردم به او بوده که به دلیل رویگردان شدنش از ارزش‌های وطنی از او رویگردان شده‌اند.

از این منظر، مردم در صورت نارضایتی، پیامشان را هر طور شده به مخاطبشان می‌رسانند. این شرایط خواه ناخواه برای برخی یادآور صندوق‌های نسبتا خالی در انتخابات اخیر ۹۸ و ۱۴۰۰ است. هر چند مدت‌ها از این انتخابات گذشته اما این نگرانی برطرف نشده که با قهر مردم از مشارکت قرار است صحنه سیاست‌ورزی و عاقبت سیاست‌ورزی به چه شکل دربیاید.

به عبارتی، این پرسش مطرح است که آیا سیاسیون کشور پیام صندوق‌های کم‌رای را درخواهند یافت و تغییری در عرصه سیاست به وجود خواهد آمد.

نکته قابل تامل اینکه در این بازار سرد سیاست ورزی بعضی دست به بازارگرمی می‌زنند همچون «سعید حجاریان» تئوریسین اصلاح طلبان که اخیر گفته ما مشارکت بی‌قید و شرط نداریم و همین جا بگویم که سال ۱۴۰۲ هم مشارکت حتما مشروط خواهد بود؛ مشروط به اینکه شورای نگهبان چقدر با ما راه بیاید و تردید نکنید اگر راه را ببندند، شرکت نمی‌کنیم.