نگاه‌های متفاوت به «فتاح»

موشک هایپرسونیک فتاح که روز سه‌شنبه شانزدهم خردادماه در جمع فرماندهان سپاه پاسداران و رئیس‌جمهوری رونمایی شد، امروز صفحه نخست بسیاری از روزنامه‌های کشور را به خود اختصاص داد و این رخداد در شبانه‌روز گذشته در رسانه‌ها مختلف رسمی و غیررسمی بازتاب و واکنش‌های زیادی داشت.

روزنامه «جوان» در توصیف خود از این «ابرموشک هایپرسونیک» نوشت: نابودگر و کم‌حوصله، برای رسیدن به مقصد بسیار عجول و به همان اندازه دقیق، این فنون متضاد را یکجا در خود دارد: فتاح! موشک هایپرسونیک ایرانی این‌بار نه عشوه‌های جان‌کری مانعش شد و نه نیش‌و‌کنایه‌های طرف‌های ایرانی‌شان (که داریم مذاکره می‌کنیم، این چه وقت موشک‌نمایی است!)

به گزارش «مهر» رئیس نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌های کشور اظهار داشته موشک فتاح یکی از مؤلفه‌های قطعی امید به آینده درخشان کشور بوده که نشان از اقتدار جمهوری اسلامی است.

انعکاس این دستاورد تازه نظامی البته محدود به چهره‌ها و رسانه‌های اصولگرا و ارزشی نبود و «شرق» ذیل تیتر نخست خود به بررسی واکنش رسانه‌ها خارجی به این رویداد پرداخت و به نقل از «رویترز» آورد: نگرانی‌ها درباره موشک‌های بالستیک ایران، به تصمیم سال ۲۰۱۸ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت آمریکا برای خارج‌شدن از توافق هسته‌ای تهران موسوم به «برجام» دامن زد.

«جروزالم‌پست» نیز با بازتاب رونمایی از موشک فتاح، نقل‌قول سردار «امیرعلی حاجی‌زاده» فرمانده نیروی هوافضای سپاه را منتشر کرد و نوشت: موشک هایپرسونیک فتاح می‌تواند ظرف ۴۰۰ ثانیه به اسرائیل برسد. «یواس‌نیوز» نیز از رونمایی ایران از موشک نسل جدید تهران خبر داد و نوشت: موشک‌های هایپرسونیک قادرند دست‌کم پنج‌برابر سریع‌تر از سرعت صوت و در مسیری پرپیچ‌وخم پرواز کنند؛ قابلیتی که رهگیری آن را دشوار می‌کند.

«العربیه» نیز پیش‌بینی کرده که انتشار رسمی این خبر احتمالا نگرانی غرب درباره توانمندی‌های موشکی تهران را تشدید خواهد کرد.

«دویچه‌وله فارسی» درباره فتاح گزارش داد: وزیر دفاع اسرائیل ادعای سپاه پاسداران مبنی بر ساخت موشک هایپرسونیک را «لاف‌زنی» خوانده و گفت اسرائیل همیشه پاسخ بهتری برای مقابله دارد. بریتانیا این اقدام را نقض محدودیت‌های بین‌المللی و خطری برای امنیت جهان دانست.

در میانه واکنش‌ها‌، تحلیل‌ها و تصاویر اغلب متعارضی که در رسانه‌های داخلی و خارجی درباره این رویداد به چشم می‌آید، نگاه‌هایی انتقادی هم به رونمایی از این دستاورد نظامی به خصوص در شبکه‌های اجتماعی انتشار یافته است. «محمد منصور نژاد» در این باره نوشت: «سلطان محمود غزنوی» جنگ علیه هندوها را «غزوه» (جنگ مقدس) می‌دانست و دست کم ۱۷ بار به هند، لشکرکشی داشت و خزاینش را با غنایم آن کفار! پُر می کرد. بی‌جهت نیست که امروزه نیز کشور پاکستان برای تهدید هند نام تسلیحات میان‌بُردش را به یاد سلطان محمود، «موشک غزنوی» می‌نهد؛ بدون اینکه علی‌رغم هسته‌ای بودن کشورش، این رقابت تسلیحاتی، امنیت لازم درون و برونش را تامین کند.

این نویسنده و پژوهشگر افزوده است: پرسشم اما اینجا و اکنون پس از بیش از یک هزاره آن است که چنین سلطان اسلام پناه و قاتل کفار که برای ایران آورده هم داشت (غنایم کم نظیر هند!) تا چه حد در طول تاریخ محبوب ایرانیان بوده است و از او به نیکی یاد شده و می شود؟ به ویژه اگر سلطان محمودها، (که در تاریخ ایران کم نبودند)، مقایسه شوند با شخصیت هایی مثل «امیرکبیر» یا «ستارخان» که تمام دغدغه و تلاششان مبارزه با استبداد و دفاع از حقوق مردم بود؛ به راز محبوبیت امیرکبیرها و ستارخان‌ها در دل مردم، باید بسیار اندیشید! این نکته از آن جهت مهم است که برخی فکر می‌کنند با گسترش تجهیزات موشکی و آزمایش آن، آفتاب در این سرزمین به گونه دیگر طلوع می کند! اما در میان مردم از این رجزخواندن‌ها و کفرستیزی‌ها و …  نه تنها هیچ نشانه شوق و شعفی دیده نمی‌شود، بلکه بی‌تفاوت از کنار آن گذشته و می گذرند! جدای از اینکه اینان سوراخ دعا گم کرده و کفار را به جای این که میان «مائوئیست‌ها» و «کمونیست‌ها» بجویند، در دول اهل کتاب می‌جویند.