دانشگاه و تازه‌ترین طناب‌کشی سیاسی

چند روز بعد از انتشار سندی که ادعا شد نامه وزیر کشور به رئیس‌جمهوری جهت جذب استادان انقلابی در دانشگاه و درخواست تزریق ۱۵ هزار عضو هیات علمی همسو با نظام است، اعلان اخراج شماری از مدرسان دانشگاهی در تیتر نخست بسیاری از رسانه‌ها جای گرفته است.

به گزارش ایران مامن، منازعه جدید در دانشگاه اکنون به شکل طناب‌کشی سیاسی درآمده که تب و تاب جریانات و رسانه‌های مختلف را در دو سوی آن می‌توان آشکارا به چشم دید. در این تقابل، طیف گسترده‌ای از رسانه‌های داخلی و خارجی و نیز سیاسیون و منصب‌داران سابق، رقیب خود را به «پاکسازی در دانشگاه»، «کشاندن پروژه خالص‌سازی به آموزش عالی»، «کودتای نهادهای امنیتی علیه علم» و … متهم می‌کنند.

برخی حتی در فضای مجازی و گفت‌وگوهای عمومی پا را فراتر نهاده و با اشاره به سفر شماری از نمایندگان منتسب به جریان پایداری به کابل و دیدارشان با وزیر امور خارجه طالبان و نیز ممنوعیت ورود زنان به دانشگاه‌های افغانستان، «محدودیت‌های دانشگاهی» را «پروژه‌ای مشترک» قلمداد می‌کنند.

در جریان تعلیق یا اعلام خاتمه همکاری با برخی مدرسان دانشگاهی برخی جزو گمنام‌هایی بوده‌اند که در روزهای اخیر نامشان پرتکرار شده مانند «آمنه عالی» و «حمیده خادمی» عضو هیات علمی دانشکده روانشناسی دانشگاه علامه؛ استادانی که گفته‌اند به خاطر حمایت از دانشجویان معترضان در ناآرامی‌های پارسال اخراج شده‌اند. گروهی مانند «آذین موحد» و «داریوش رحمانیان» (استادان هنرهای زیبا و تاریخ دانشگاه تهران) جزو پرآوازه‌های دانشگاهی، شماری در زمره پرسروصداهای مجازی مانند «علی شریفی زارچی» استاد دانشگاه شریف و «مهدی خویی» عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی و در نهایت شماری هم منتسبان به دولت قبل مانند «حسین علایی» و «رضا صالحی امیری».

واکنش‌ها هم در میان مخالفان اخراج و تعلیق متفاوت بوده است؛ از استعفای «محمدرضا عارف» از هیات جذب دانشگاه شریف تا مصاحبه‌های چهره‌هایی مانند «علی اکبر صالحی» که اظهار داشته اینکه عده‌ای را بدون کیفیت علمی و سایر شایستگی‌ها به کلاس بفرستیم، نامش دیگر دانشگاه نیست یا «صادق زیباکلام» استاد سابق دانشگاه تهران که گفته در دولت احمدی نژاد بازنشسته اجباری می کردند در دولت رئیسی اخراج.

به نوشته روزنامه اصلاح‌طلب «اعتماد» زمانی که جبهه پایداری، سنگر‌های کابینه را یکی‌یکی فتح می‌کرد، بسیاری تصور می‌کردند، دامنه اثرگذاری‌های این طیف تندرو قرار است، تنها وزارتخانه‌های سودآور حوزه‌های اقتصادی و فرهنگی را در بر بگیرد، اما  دیروز برخی فعالان سیاسی خبر دادند که اعضای جبهه پایداری در حال وارد آوردن فشار هستند تا با آغاز مهر ماه دامنه وسیعی از اساتید دانشگاه جدید سمپات پایداری در دانشگاه‌ها مستقر شده و جریان‌سازی کنند!

در سوی مقابل هم سرمقاله «کیهان» به قلم «حسین شریعتمداری» قابل تامل است که با اشاره به موارد اخراج در دانشگاه‌های فرانسه و آلمان و کانادا و آمریکا و تمجید از ورود دو مجری صدا و سیما به کسوت استادی دانشگاه نوشته است: چند تن از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها که در جریان اغتشاشات پائیز سال گذشته نه فقط از اغتشاشات و اغتشاشگران حمایت کرده بودند بلکه در پاره‌ای از موارد با اراذل و اوباش اغتشاشگر در جنایت علیه مردم مظلوم این مرز و بوم همراه بوده‌اند، از دانشگاه اخراج شده‌اند و این کمترین و پیش‌پا افتاده‌ترین مجازات در مقابل اقدامات پلشت و غیر‌انسانی آنهاست.

«وحید یامین پور» دبیر شورای عالی جوانان هم توئیت زده در همان دانشگاه امام صادق ع هم برخی اساتید در تقابل با جمهوری اسلامی بودند اما شرف داشتند، دروغگو و فاسد نبودند، دانشجو را علیه یکپارچگی کشور وامنیت ملّی تحریک نمیکردند، برای آدم‌کشها روضه نمی‌خواندند! آیا کسی شبیه شهید مطهری از دانشگاه اخراج شده؟! شما شبیه شهید مطهری هستید؟

در میانه این تقابل سیاسی، بسیاری از پیامدهای کشیده شدن دانشگاه به کانون منازعه ابراز نگرانی می‌کنند. کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران با صدور بیانیه‌ای از دخالت فراوان نهاد‌های امنیتی-اطلاعاتی در امور دانشگاه انتقاد کرده است که در بخشی از این بیانیه آمده است: تلاش در امنیتی کردن نهاد دانشگاه و تحمیل یک جریان سیاسی بر امور دانشگاه‌ها همچون استخدام افراد همسو با یک جریان خاص سیاسی، نسبت به تعرض به ساحت دانشگاه و زوال تدریجی وجوه علمی آن با جایگزینی رفتارهای سیاسی و باندی به جای شیوه‌ها و روش‌های علمی و نیز ایجاد موانع و چالش‌های حاصل از این عملکرد در مقابل توسعه علمی کشور مانع و مشکل ایجاد می‌کند.