رخدادهای اخیر دانشگاه تهران در دو دانشکده مدیریت و حکمرانی اسفبار و به عبارت بهتر، «خطرساز» است. حواشی استخدام فله‌ای و سلیقه‌ای ده‌ها عضو جدید هیئت علمی در یک دوره کوتاه و انتقال ناگهانی‌شان به دانشکده مدیریت، به درستی کیان دانشگاه پرافتخار تهران را به خطر انداخته است

بر اساس اطلاعات غیررسمی، حدود ۱۰ نفر از اعضای کمیته متولی پیشنهاد وزیر علوم، خودشان را کاندیدای پست وزارت کرده‌اند! که اگر چنین چیزی درست باشد، باید به صراحت اعلام کرد که دکتر پزشکیان نباید و نمی‌تواند بر موضع این کمیته بماند.

در میانه تقابلی سیاسی، بسیاری از پیامدهای کشیده شدن دانشگاه به کانون منازعه ابراز نگرانی می‌کنند

چند روز پیش رئیس دانشگاه تهران در نشستی اظهار داشت ایران در صدر کشورهایی است که دانشجویانش به کشورهای جهان اول سفر می‌کنند.

انتشار اظهارات پایتونی باعث شد تا به مدد فضای مجازی در کوتاه‌ترین زمان ممکن عجایب گفته‌های این استاد دانشگاه هویدا شود؛ رخدادی که از یک منظر نگاه‌ بسیاری را به مساله «نخبگی» دوخت.

اظهارات رئیس سازمان سنجش نشان می‌دهد قطع اینترنت آنچنان که انتظار می‌رفت باعث جمع‌شدن بساط تقلبات کنکوری نشده است.

هفته اول آذرماه خبر رسید که تعداد زیادی از دانشجویان خوابگاهی دانشگاه صنعتی اصفهان با علایم بالینی مشابه مسمومیت با مواد غذایی یا آب آشامیدنی آلوده و ناسالم، به بهداری دانشگاه مراجعه کرده و به دلیل شدت بدحالی، به بیمارستان‌های این شهر منتقل شده‌اند. رییس دانشگاه صنعتی اصفهان تعداد این افراد را ۲۷۰ نفر اعلام

چند روزی بیشتر از انتشار خبر تهیه طرحی از سوی برخی نمایندگان برای ممنوع الخروجی دانشجویان «آشوبگر» و «هنجارشکن» و محکومیتشان به پرداخت کل هزینه‌های تحصیل نگذشته بود که ابلاغیه جدید سازمان امور دانشجویان برای افزایش هزینه آزادسازی مدرک تحصیلی فارغ‌التحصیلان خبرساز شد.   به نوشته رسانه‌ها ارقام جدید در رشته‌ها مختلف دست کم رشد

اعتراضات دانشجویی که از روز شنبه نهم مهرماه همزمان با تجمعات خارج از کشور، ده‌ها مرکز آموزش عالی را دربرگرفت، روز یکشنبه دهم هم ادامه یافت؛ اعتراضاتی که با مرگ «مهسا امینی» کلید خورد و طی روزهای گذشته دانشجویان خواستار آزادی هم‌دانشگاهی‌های بازداشت‌شده خود شدند.   به نوشته برخی رسانه‌ها، در غروب یکشنبه رادیکال شدن

«کم کم داریم به لحظات ملکوتی اعلام نتایج کنکور نزدیک می‌شویم»؛ متاسفانه ما در ردیف کشورهایی هستیم که برای ادامه تحصیلات دانشگاهی هنوز از روش‌ متمرکز و ناکارآمدی چون کنکور استفاده می‌کنیم؛ روشی که در آن سرنوشت افراد نه بر اساس استعداد، توانمندی و حتی انگیزش  وعلاقه‌مندی‌هایشان، بلکه صرفا در یک آزمون چهارساعته، آن‌هم به