پاداش ۵۰۰میلیونی برای قهرمان کشتی جهان و رانت ۹۷میلیاردی برای شش‌تایی‌های جام جهانی

مسابقات جهانی کشتی (آزاد و بعد از آن فرنگی) که به میزبانی بلگراد پایتخت صربستان از بیست و پنجم شهریور تا دوم مهر برگزار می‌شود، شب گذشته شاهد نقطه اوج خود بود که در آن «حسن یزدانی» کاپیتان تیم ملی کشتی آزاد برای پنجمین بار به «دیوید تیلور» رقیب سرسختش باخت و نقره گرفت ولی «امیرحسین زارع» در سنگین وزن به مدال طلا دست یافت تا بار دیگر تاج آزادکارها را بر سر بگذارد. در همین شب «امیرمحمد یزدانی» هم دیگر فینالیست جویباری بود که از پسِ حریف آمریکایی برنیامد.

وقایع شب گذشته از دیدگاه‌های مختلف مورد توجه قرار گرفته از جمله بحث‌های داوری، پهلوان‌منشی ورزشکاران ایرانی، ضعف‌های فنی به خصوص مقابل تیم ملی آمریکا و …

این در حالی است که ورود «کریستیانو رونالدو» به ایران به همراه تیم عربستانی «النصر» برای دیدار با «پرسپولیس» در ورزشگاه در حالِ تعمیرِ آزادی، نگاه بسیاری را به این رویداد و در واقع نماد گره‌خوردن پول، شهرت و ورزش حرفه‌ای دوخته است.

سوای از نتایجی که در روزهای گذشته به دست آمد و همچنان باید به انتظار باقی آن در روزهای آینده نشست، یادآوری پاداش کشتی‌گیران با قشر همیشه جنجالیِ ورزش ایران خالی از فایده نیست.

پیش از مسابقات فدراسیون کشتی اعلام کرد، هر کدام از کشتی‌گیران بتواند مدال طلا را به دست آورد علاوه بر ۵۰۰ میلیون تومان پاداش، ماهانه ۳۰ میلیون تومان برای یک سال حقوق می‌گیرد. این پاداش برای نفرات دوم و سوم به ترتیب ۲۰۰ و ۱۰۰ میلیون تومان خواهد بود.

به گزارش ایران مامن، مقایسه این میزان پاداش با رانت نجومی که به فوتبالیست‌های تیم ملی تنها برای صعود به جام جهانی اختصاص یافت، عجیب و غریب بودن وضعیت مدیریت ورزشی را در کشور ما بیشتر به تصویر می‌کشد.

این مقایسه بین رشته‌ای ورزشی است که به اصطلاح ورزش ملی ایران محسوب می‌شود با صنف ورزشی که بیشترین هزینه‌ها و حواشی را به خود اختصاص داده با کمترین دستاورد.

مقایسه اظهارات دیشب زارع و توضیحش درباره رفتار غیرورزشی رقیب گرجستانی از دید بسیاری ویترین وضعیت بسیاری از اهالی کشتی بود حال آن که کمتر فوتبالیست سرشناسی است که از حواشی به دور باشد و اتفاقا از حواشی برای بیشتر دیده شدن استقبال می‌کند و حتی در سطح ملی به اتوبوس تیم ملی هم رحم نمی‌کند.

درباره پاداش فوتبالیست‌هایی که به جام جهانی صعود کردند و نتیجه تاریخی باخت ۶ بر ۲ مقابل انگلیس را به ثبت رساندند، «جلال رشیدی کوچی» نماینده مجلس چندی پیش اظهار داشت:  فوتبالیست‌ها لندروور ۳میلیاردی را وارد کردند و قیمت آن را ۱۰۰ میلیارد تعیین کرده‌اند.

اعتراض به وضعیت پرداختی‌ها به فوتبالیست‌ها تا جایی پیش رفته که روزنامه‌های نزدیک به راس حاکمیت هم زبان به انتقاد از آن گشوده‌اند. روزنامه «جوان» چند روز پیش نوشت: هریک از بازیکنان پرسپولیس و استقلال بین ۱۵ تا ۲۰ میلیارد تومان گرفته‌اند؛ حتی لیاقت درصدی از این پول‌ها را هم ندارند … حالا مدعی هستند که پول نگرفته‌اند؛ خب به جهنم که نگرفته‌اید، بروید کار کنید و پول دربیاورید.

این در حالی است که عملا هیچ اتفاقی در این زمینه نمی‌افتد و حتی قوانینی چون سقف قرارداد برای باشگاه‌ها به منزله رسمی شدن دست‌اندازی به اموال عمومی و به عبارتی حیف و میل بیت‌المال است. حتی کار به جایی رسیده که چند هفته پیش رسانه‌ها نوشتند یکی از باشگاه‌های لیگ برتری فوتبال با همسر یکی از بازیکنان خود که در یک رشته ورزشی دیگر در این باشگاه فعالیت می‌کند، قرارداد ۱۵ میلیاردی منعقد کرده است.

معروفیت «سلبریتی‌های فوتبالی» اما باعث شده در سطوح عالی مملکت‌داری این وقایع با چشم‌پوشی مواجه و شکاف میان فوتبال و سایر رشته‌های ورزشی روز به روز عمیق‌تر شود.