آزار جنسی نمی‌دیدند اگر …

به گزارش ایران مامن ، افشاگری و ادعاهای شمار قابل توجهی از زنان در خصوص مواجهه با آزار یا حتی تجاوز جنسی از سوی مردانی که زمانی به آنها اعتماد داشتند، موجی از واگویه‌، زمزمه، زجرنامه و حتی لعن و نفرین و فحاشی را در فضای مجازی به راه انداخته که تامل در مورد هر یک از آن‌ها، درسی از خودمراقبتی را برای همه افراد جامعه، به ویژه زنان در دل خود دارد.

یکی از این درس ها، «اعتماد به احساسات درونی» و جسارت «نه» گفتن است. تجربه بسیاری از افرادی که مورد تعرض قرار گرفته‌اند، از تردیدی حکایت دارد که در مراحل مختلف یک ارتباط در ذهن و قلبشان بروز یافته است.

این افراد از دریافت سیگنال‌هایی از طرف مقابل سخن می‌گویند که از تحلیل آن در همان زمان عاجز بوده و نتوانسته‌اند تشخیص دهند این سیگنال از صمیمیت سرچشمه می گیرد یا میل جنسی طرف مقابل.

قربانیان تجاوز، در میانه این تردید، به هر دلیلی بنا را بر اولین احتمال گذاشته و با انکار احساس درونی خود، جسارت درک واقعیت را از دست داده‌اند.

اعتماد به احساسات درونی و شجاعت «نه» گفتن، یکی از بنیادی و مهمترین گام‌های خودمراقبتی اجتماعی است. تحمل موقعیت و شرایطی که در  آن احساس خوبی نداریم، ضریب آسیب‌دیدگی ما را در ارتباطات اجتماعی افزایش می دهد.

حتی اگر درک چندان درستی از شرایط نداشته باشیم و با دریافت حسی اشتباهی از موقعیتی که در آن قرار داریم، «نه» گفتن، هزینه‌هایی به مراتب کمتر از فرجام موقعیتی دارد که احساسمان در تشخیص شرایط به کار افتاده است.

یاد بگیریم و به کودکانمان هم یاد بدهیم هرگاه احساس امنیت نداشتند، به خود اعتماد کرده و با جسارت، «نه» بگویند، حتی اگر شک داشته باشند که در شناسایی شرایط و موقعیتی که در آن قرار دارند، اشتباه کرده باشند.

بیشتر بخوانیم:

روایت های آزار

آنچه باید درباره آزار جنسی بدانیم

سوءاستفاده جنسی از کودکان؛ مرگ فقط برای خانه همسایه نیست