فرجام شگفت رئیس السادات
«با اندوه و تاسف فراوان خبر تلخِ درگذشتِ شهادت گونه‌ی عالم مجاهد، رئیس جمهور مردمی و با کفایت و پرتلاش، خادم‌الرضا علیه السلام جناب حجه الاسلام و المسلمین آقای حاج سید ابراهیم رئیسی و همراهان گرامی ایشان رضوان الله علیهم را دریافت کردم … رئیسی عزیز خستگی نمی شناخت. در این حادثه‌ی تلخ، ملت ایران، خدمتگزار صمیمی و مخلص و با ارزشی را از دست داد. برای او صلاح و رضایت مردم که حاکی از رضایت الهی است بر همه چیز ترجیح داشت، از این رو آزردگی هایش از ناسپاسی و طعن برخی بدخواهان، مانع تلاش شبانه روزیش برای پیشرفت و اصلاح امور نمی شد.»؛ این متن پیام رهبر انقلاب در واپسین روز اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ بود.
به گزارش ایران مامن، سال‌ها پس از آنکه روسای جمهور اول و ششم یعنی «ابوالحسن بنی صدر» و «محمود احمدی نژاد» بالگردشان دچار سانحه شد (به ترتیب در مرداد ۱۳۵۹ و خرداد ۹۲)، کمتر کسی تصور می‌کرد «سیّد ابراهیم رئیس‌الساداتی» هم در یک سفر کاری داخلی دچار سانحه هوایی شود.
در این فاصله البته سوانحی از این دست برای اعضای کابینه اتفاق افتاده بود؛ از شهید «رحمان دادمان» وزیر وقت راه و ترابری که ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۰ یعنی ۲۳ سال قبل در سانحه هواپیمای یاک در شمال کشور جان باخت تا «حمید سجادی» وزیر ورزش دولت سیزدهم که از حادثه چهارم اسفند سقوط بالگرد جان سالم به در برد.
برای مسئولان لشکری جمهوری اسلامی هم سوانح هوایی بارها اتفاق افتاد که حادثه سقوط پرواز هرکولس سی-۱۳۰ نیروی هوایی ارتش در هفتم مهرماه ۱۳۶۰ شاخص‌ترین این سوانح بود؛ رویدادی که منجر به شهادت فرماندهانی چون «ولی‌الله فلاحی»، «جواد فکوری»، «سید موسی نامجو»، «یوسف کلاهدوز» و «محمد جهان‌آرا» شد.
شهید «منصور ستاری» فرمانده نیروی هوایی ارتش هم در دی‌ماه ۱۳۷۳ و شهید «احمد کاظمی» فرمانده نیروی زمین سپاه که سابقه فرماندهی نیروی هوایی سپاه را نیز داشت، در دی‌ماه ۱۳۸۴ جان خود را در سوانح هوایی از دست دادند.
پس از گذشت سال‌ها بالگرد حامل رئیس دولت سیزدهم، وزیر امور خارجه، نماینده ولی فقیه و نیز استاندار آذربایجان شرقی در نزدیکی مرز جمهوری آذربایجان دچار حادثه شد تا آسمان ایران باز هم مبدل به قربانگاه مسئولان عالی‌رتبه کشور و لشکری جمهوری اسلامی شود.
با نگاهی به این حوادث و صرف‌نظر از شایعاتی که پیرامون سانحه روز سی‌ام اردیبهشت مطرح شد، شاید پایان کار شهادت‌گونه رئیس جمهوری در آسمان کشور چندان غریب به نظر نیاید؛ این در حالی است که سرگذشت رئیسی خود باعث شد تا بسیاری به پایان کارش به دیده شگفتی بنگرند.
این سرگذشت به شکل عجیبی با عدد هشت گره خورده است. زادگاه و خاستگاه رئیسی یعنی مشهد و سابقه تولیت وی در آستان قدس رضوی (از اسفند ۹۴ تا فروردین ۹۸) زندگی سیاسی رئیسی را از دید هوادارانش با امام هشتم پیوند می‌داد و البته از همین منظر، مخالفانش وی را به بهره‌گیری از معنویات در عرصه سیاست و قدرت متهم می‌ساختند. شگفت آن که پایان زندگی رئیس جمهور هشتم در شب تولد امام هشتم رقم خورد.
در مورد حیات رئیسی باید گفت که او دومین رئیس‌جمهور یا به عبارتی رئیس قوه مجریه است که نامش با شهادت درآمیخت (پس از شهید رجایی که هشتم شهریورماه ۱۳۶۰ ترور شد). عجیب آن که بعد از شهادت «سیدمحمد بهشتی» اولین رئیس قوه قضاییه تاریخ جمهوری اسلامی (در هفتم تیرماه ۱۳۶۰) او دومین قاضی القضاتی است که به شهادت می‌رسد. رئیسی از ۱۶ اسفند ۱۳۹۷ تا ۱۰ تیر ۱۴۰۰ ریاست قوه قضاییه را بر عهده داشت.
نکته دیگر آن که پس از شهادت حاج قاسم سلیمانی در سیزدهم دی‌ماه سال ۹۸، رئیسی دومین چهره بلندپایه جمهوری اسلامی است که در دوره پساچهل‌سالگی نظام به شهادت رسید. پس از ترور شهید سلیمانی بسیاری او را دومین چهره محبوب و قدرتمند جمهوری اسلامی می‌دانستند و رئیسی هم بر اساس قانون اساسی دومین مقام عالی‌رتبه نظام بود.
جمیع این نکات حیات و نوع شهادت رئیسی را به عنوان نقطه‌ای شگفت در تاریخ سیاسی ایران به ثبت رسانده است.
برچسب ها :آستان قدس ، احمدی نژاد ، اخبار ، امام رضا ، امام هشتم ، ایران ، ایران مامن ، بنی صدر ، خبر ، دکتر رئیسی ، دولت ، دولت سیزدهم ، رئیس السادات ، رئیسی ، رهبر انقلاب ، سانحه هوایی ، سردار سلیمانی ، سیاست ، شهادت ، شهید بهشتی ، شهید رجایی ، شهید ستاری ، شهید کاظمی ، مشهد
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0