امارات متحده یا ایالات متحده؟

این روزها داستان جزایر سه‌گانه ایران مجددا در دستور کار کشور امارات و حامیانش قرار گرفته است. بسیار مختصر می‌گویم که بدین مساله دو گونه می‌توان نگریست:

۱- به غلط، فکر شود امارات کشوری ۵۰ ساله با عمق استراتژیک محدود و درست در تیررس حتی خمپاره‌های ما را چه به این غلط‌ها! اگر سیلی هم بزنیم جمعیت ایالات نزدیک به ما در امارات گریزان می‌شوند و درس بزرگی برای سایر ایران‌ستیزان است.

این برداشت قطعا بر اساس نگاهی استراتژیک نیست و چون به عمق فاجعه وقوف ندارد؛ با سطحی‌نگری جنگ با همسایه را تجویز می‌کند.

۲- به درست، فکر شود که این داستان را باید در دل اتفاقات جهانی و منطقه‌ای و نقش ایران در آنها تحلیل کرد. درست زمانی که ایران می‌گوید اقسام موشک‌هایی دارد که به اسرائیل می‌رسد، پاسخ یک کشور همراه با سیاست‌های غربی (و به تبع اسرائیل) آن است که عجالتا خاک خودت را مواظب باش! نابودی اسرائیل پیشکش! به عبارت دیگر فعلا امارات همانند گروه‌های نیابتی ایران در منطقه، به نیابت از ایالات متحده و… عمل می کند و پیام دیگران را حامل است.

از جمله پیام‌ها آن است که اگر اسرائیل بخواهد به ما حمله تلافی‌جویانه داشته باشد، حتی لازم نیست خودش اقدام کند. آسیب‌پذیری ایران (و گروه های نیابتی‌اش) بسیار بالا است و هجوم مثلا به بهانه سوژه‌ای اتفاق می افتد که اجماع بخشی از قدرت های جهانی را نیز همراه دارد.

۳- نتیجه آنکه تا اقدامات امارات و حامیانش در حد تهدید سیاسی و یا اقدامات حقوقی است، هرگز سخن از اقدامات نظامی از زبان مقامات ایران جاری نشود و بارها گفته شد که لازم است در سیاست منطقه‌ای ایران تجدید نظر اساسی رخ دهد؛ وگرنه با همین روال چه بسا تمامیت ارضی کشور هم در معرض تهدید قرار گیرد.

وساطت نخبگان ایران‌دوست و صلح‌اندیش و نهادهای مدنی فعال در زمینه دوستی و آشتی با دیگران در این مقطع، خالی از فایده نیست.

* نوشتارهای ستون مداد مشکی صرفا دربردارنده نظرات نویسنده است و به واسطه تنوع آرا و دیدگاه‌ها انتشار می‌یابد.