«چطوری؟ خوبی؟» برای نجات از خودکشی

دومین پنجشنبه سپتامبر در استرالیا از سوی یک سازمان غیر انتفاعی روز ?are you ok نامگذاری شده است. در این روز سازمان‌ها، رهبران دولتی، ادارات و معلم‌ها راه می‌افتند و از مردم می‌پرسند: “چطوری؟ خوبی؟”

ماجرا از جایی شروع شد که آقای گاوین لارکین پدرش را در اثر خودکشی از دست داد و یک دوره افسردگی را تجربه کرد. اما او بی‌تفاوت نبود و بعد از رهایی از افسردگی تصمیم گرفت برای بزرگداشت پدرش به انسان‌های دیگر برای پیشگیری از خودکشی کمک کند. در واقع گاوین معتقد بود یک مکالمه می‌تواند زندگی انسان‌ها را نجات دهد. و در نهایت کوشش‌های او ?RU OK  به یک روز ملی در استرالیا تبدیل شد. به عنوان مثال در سال ۲۰۰۹ تعداد ۶۵۰۰۰۰ مکالمه در این رابطه صورت گرفت و در ۲۰۱۲ جایزه سالانه پیشگیری از خودکشی “دون ریچی” را دریافت کرد.

استرالیا مقصد مهاجرتی بسیاری از ایرانیان‌ است. مردمی که به جستجوی زندگی بهتر گاه به آب و آتش هم می‌زنند. اما حتی در استرالیا هم آدم‌ها صبح به صبح پوست خوشرنگ و اتو‌کشیده‌‌شان را می‌پوشند و پشت نقاب یک لبخند به خیابان می‌روند، می‌جنگند و عکس صورتک‌هایشان را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند تا خودشان را از تک و تا نیانداخته باشند. واقعیت این است که فرقی نمی‌کند زیر سقف کدام آسمان باشیم. اندوه و تنهایی راه خودشان را پیدا کرده و دست چروکیده‌شان را به سمتِ روان‌ ما دراز خواهند کرد. و نا‌امیدی هر بار خودش را با چهره‌ای متفاوت بر سکوت رنجور‌مان عرضه خواهد کرد.

گاهی یک دیدار، یک مکالمه، گاهی فقط چند پیام کوتاه می‌تواند جان کسی را نجات دهد. همان حلقه‌ی مفقوده‌ی همدلی و ارتباط، همان مورد توجه قرار گرفتن، اهمیت داشتن، دوست داشته شدن، همان چیزی که روانشناس‌ها اسمش را #حمایت_عاطفی گذاشته‌اند؛ می‌تواند دست آدم‌ها را بگیرد و به نرمی از تاریکی بیرون‌شان بکشد.

و خوشبختی یعنی داشتن کسی که بتوانی صادقانه به او بگویی “نه خوب نیستم”. نقاب خوشرنگ همیشه قدرتمندت را کنار بزنی، زخم‌هایت را نشان بدهی و همه‌ی اینها هیچ اشکالی نداشته باشد. کسی که خوب گوش می‌کند و می‌پرسد “چه کاری می‌توانم برایت انجام دهم؟”. گاهی زندگی در همین لحظه‌ی عریانی روح دردمند آدمی‌ از نو زاده می‌شود.

ایران مامن