خاتمی و تقلایی ناکافی

نامه‌نگاری یکی از راه‌های اقدام سیاسی است. نامه در سپهر سیاسی و در زمانه‌ای که وسایل ارتباط جمعی گسترش زیادی یافته دست‌کم وسیله پیام‌رسانی تنها به یک مخاطب خاص نیست و اهداف تبلیغاتی مهمی را دنبال می‌کند خاصه که نگارنده آدم مهمی باشد یا خود را مهم بداند.

به‌همین‌خاطر، نامه‌نویسی سیدمحمد خاتمی قابل‌تامل است. متن نامه‌ای که رسانه‌ها چند هفته‌پیش خبر دادند خاتمی خطاب به رهبر معظم انقلاب نوشته، به طور کامل منتشر نشده و بیشتر نزدیکان خاتمی به احصاء محورهای آن پرداخته‌اند.

برخی معتقدند خاتمی سعی کرده با این مرقومه خودنمایی کند و در هر صورت بازگشتی به فضای سیاسی کشور داشته باشد.

هرچند که خاتمی با ویدئو «تَکرار می کنم» کنشگری مهمی در فضای سیاسی داشته اما مردم نسبت به عملکرد او و دولتی که وضعیت موجود را پیش آورده، گلایه‌مندند؛ موضوعی که وی با پیام نوروزی خود بدان اعتراف کرد و بدین‌جهت به جای تبریک مردم را با عذرخواهی مورد خطاب قرار داد.

از سوی دیگر به نظر می‌رسد سخنرانی نوروزی رهبری حاوی پاسخی درخور توجه به ادعاهایی همچون بی‌اختیاری دولت و تدارکچی بودن رئیس‌جمهور بوده که از سوی افرادی چون خاتمی مطرح شده است.

غالبا ادعای جریان چپ پس از اتمام دولت این بوده که نگذاشتند کار کنیم یا سیاستگذاری دولت به نحو احسن انجام نمی‌شود.

خاتمی به جای تَکرار ، عذرخواهی می‌کند و به رهبری نامه می‌نویسد و عنوان می‌کند تمام مسئولان از مردم طلب عفو کنند اما همه این‌ها برای تغییر وضع موجود ناکافی است.