رویا یا واقعیت؟

یادم می آید در تابستان ۱۳۸۲ خورشیدی که تازه وارد بیروت شده بودم، به عنوان روزنامه نگار پس از گرفتن وقت ملاقات با مرحوم سید حسن نصرالله، به دیدارش در منطقه ی ضاحیه در جنوب بیروت رفتم.

مرا به اتاق ۲۴ متر مربعی که نصرالله در آن نشسته بود راهنمایی کردند، با خوشرویی مرا پذیرفت و احترام گذاشت.

آن تابستان همزمان شده بود با عملیات مبادله ی اسیران (تحریر الاسری) میان حزب الله و رژیم اسراییل با وساطت یا میانجیگری دولت آلمان. در قالب این وساطت، حزب الله ۲ اسیر و ۲ جسد سرباز کشته  شده ی رژیم اسراییل را تحویل این رژیم داد و مقام های تل اویو هم ۲۰ اسیر حزب الله در زندان های خود را آزاد کردند اما «سمیر القنطار» مهم ترین و قدیمی ترین اسیر لبنانی مشهور به «عَمید الاسری» را تحویل ندادند.

همین امر، علت وعده دادن نصرالله به لبنانی ها مبنی بر اسیرگرفتن نظامیان  رژیم اسراییل در صورت آزاد نشدن سمیر القنطار شد. تحقق این وعده موجب آغاز جنگ سی و سه روزه علیه لبنان در سه سال بعد یعنی تابستان ۱۳۸۵ بود.

در دیدار با حسن نصرالله عملیات موفقیت آمیز مبادله ی اسیران را به او تبریک گفتم. وی در پاسخ گفت: «ابتدای ماموریت و ورود شما به لبنان همزمان شده با آزادی اسیران ( تحریر الاسری ) و حتما پایان ماموریت تان و زمان خروج از لبنان همزمان می شود با آزادی قدس (تحریر القدس).» تعجب کردم و آن جا فهمیدم که هدف و رویای او، آزاد کردن بیت المقدس است. آیا این هدف یا رویا، واقع بینانه و عملی است؟