«ایده سرمایه است»؛ نکته محوری که با نگاهی به شکل‌گیری برندهای تجاری ابرسرمایه‌داران و ثروتمندترین افراد جهان از رده اول تا چندم به خوبی قابل اثبات است.
با مطرح شدن شغل‌های برآمده از «استارت‌آپ»ها و راه افتادنِ همزمانِ موج کتاب‌های زرد تجاری-روانشناسی که در بساط دستفروشان خیابانی پرشمار است و «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری سابق آمریکا هم در این زمینه دست به قلم برده، مساله استفاده از ایده‌های نو برای سرمایه‌گذاری به طور چشمگیری گسترش یافت اما مانند هر موج هیجانی که به اصل و ریشه مباحث نگاه نمی‌کند، در این راستا نیز استارت‌آپ‌ها بیشتر با کپی‌برداری ناقص و غیراصولی نتوانستند انقلاب واقعی خدماتی را در کشورمان به‌وجود بیاورند.
ایده سرمایه است اما واقعا نه هر ایده‌ای! وقتی «جف بزوس» ایده خرده‌فروشی آنلاین را کلید زد و از یک اتاق کوچک شروع کرد، سال‌ها برای جا انداختن ایده خود وقت صرف کرد؛ ایده‌ای که واقع‌نگرانه و با ابزارهای نوین قابل اتکا و اجرا بود.
ایده شبکه اجتماعی فیسبوک «مارک زاکربرگ» که حالا حرف و حدیث‌های متعددی درباره دزدی بودن آن مطرح می‌شود نیز حائز ویژگی توان‌افزایی مطابق نیاز روز و بهره‌گیری از فضای مجازی بود.
متاسفانه آن قدر با کتاب‌های زرد تجاری موضوع سرمایه‌گذاری و ایده‌پردازی تجاری دستمالی شده است که سخت می‌توان تفکیکی میان آنچه بایسته یک ایده تجاری کارآمد و همچنین مراحل واقعی عملیاتی کردن ایده با سوژه‌های غیر مستعمل و بیهوده است، قائل شد اما مهمترین اصل در اقتصاد روز که به خوبی و در حالت واقعی و نه افسانه‌بافی‌های کتاب‌های زرد تجاری و با مثال‌های متقن می توان بدان تاکید کرد، سرمایه بودن ایده در فضای امروز اقتصادی و بازارهای متعدد خصوصا بازار آنلاین است.
شناخت فضاهای پیچیده اما پرظرفیت جدید می تواند راهگشای تجارت امروز و خصوصا نحوه بازاریابی و مشتری‌یابی در عصر حاضر باشد؛ به‌ویژه اینکه ایده‌ای نو، کارآمد و قابل اجرا همراه با توان‌افزایی برای مشتریان و نیاززدایی آن را به خوبی تغذیه کند.
امیر حمزه نژاد روزنامه نگار توسعه
