نگاهی به اوضاع واقعی چینی‌ها در رقابت‌های فضایی

رقابت در حوزه فضایی دهه‌ها در انحصار روس‌ها و آمریکایی‌ها بود؛ حوزه‌ای که اکنون از حالت انحصاری در آمده است.

حالا بیش از آن که حضور بازیگرانی مثل اتحادیه اروپا و هند باعث شکستن این انحصار شده باشد، بلندپروازی‌های پکن است که موقعیت روسیه و آمریکا را به چالش می‌کشد. البته باید اشاره کرد که توانایی واقعی قدرت‌های فضایی دهه‌ها در هاله‌ای از تبلیغات و پنهان‌کاری‌ها قرار داشته است.

در اوایل سال ۲۰۲۱ چین با پرتاب سه ماهواره جدید، ناوگان ماهواره‌های جاسوسی خود در مدار زمین را گسترش داده و یک شرکت خصوصی چینی نیز از تأسیس یک آزمایشگاه زیست‌شناسی فضایی تا سال ۲۰۲۵ میلادی خبر داده است.

همچنان که اشاره شد، سالیان سال، شوروی (و اکنون روسیه) و ایالات‌متحده به ماهواره و تسلیحات ضدماهواره‌ای دسترسی داشتند اما با آزمایش سال ۲۰۰۸ چین، این کشور نیز به جمع دارندگان تسلیحات ضد ماهواره پیوست.

در سال  ۲۰۱۷ اداره اطلاعات پنتاگون به صورت جدی در خصوص قدرت فزاینده چین و روسیه در خصوص توسعه موشکی و جنگ افزارهای ضد ماهواره (ASAT) و نابودی ماهواره های آمریکا در مدار پایین زمین برای سال ۲۰۲۰  هشدار داده بود. براساس گزارش پایگاه خبری «فری‌بیکن» کارشناسان موشکی سابق پنتاگون نیز از شکنندگی و آسیب پذیری سامانه‌های فضایی آمریکا مقابل این تهدیدات خبر دادند.

این پایگاه از توسعه دو سامانه ضد موشکی متحرک چینی و همچنین رونمایی از سامانه موشکی ضدماهواره روسی  به نام «نودال» در دسامبر ۲۰۱۶ پرده برداشته است.

به‌تازگی و براساس گزارش سایت خبری «اسپیس» و به نقل از رسانه‌های محلی، سازمان ملی فضایی چین (CNSA) سه ماهواره جدید از سری «یائوگان-۳۱ » (Yaogan- 31) را از مرکز فضایی «جیوکوان» (Jiuquan ) در نزدیکی صحرای «گبی» به فضا پرتاب کرده است.

خبرگزاری چینی شینهوا نیز در گزارش کوتاه خود اشاره کرده که راکت «لانگ مارچ» ( Long March-4C ) ماهواره‌ها را به طور موفقیت‌آمیز در مدار رها کرده است. در ادامه گزارش آمده که از این ماهواره‌ها برای «تحقیقات الکترومغناطیس و دیگر آزمایشات مربوطه» استفاده خواهد شد.  گفته می‌شود این نخستین بار است که یک موشک از مدل «لانگ مارچ» ماهواره‌های متعلق به حوزه های مختلف را با یک پرواز به مدارهای مقرر منتقل می کند.

گزارش‌ها حاکی از آن است با وجود اینکه مقامات چینی از افشای مأموریت اصلی این ماهواره‌ها خودداری کرده اند، منابع مختلف گزارش داده‌اند که این کشور از ماهواره‌های Yaogan-31 برای اهداف نظامی و جاسوسی از سیگنال‌های رادیویی کشتی‌های خارجی استفاده می‌کند. براساس گزارش وب‌سایت «اسپیس فلایت (Spaceflight Now) این ماهواره‌ها به تجهیزات اپتیکال، راداری و جاسوسی سیگنال مجهز هستند. در ادامه گزارش آمده که راکت Long March 4C ماهواره‌های Yaogan 31 را در ارتفاع حدوداً ۶۸۰ مایلی (۱۰۹۴ کیلومتر) از سطح زمین و با انحراف (inclination) تقریباً ۶۳.۴ درجه نسبت به خط استوا در مدار رها کرده است.

دولت چین گروه دیگری از ماهواره‌های Yaogan 31 را نیز حدود سه سال قبل در آوریل ۲۰۱۸  به فضا پرتاب کرده بود  که مدار تمامی این ماهواره‌ها یکسان بوده و مناطق دریایی از جمله جزایر شتلند جنوبی را تحت نظر گرفته‌اند.

چین سال ۲۰۲۱ را با چندین مأموریت فضایی آغاز کرده است. فضاپیمای Tianwen-1 با موفقیت در مدار مریخ مستقر شد و برای ارسال مریخ نورد به سطح سیاره سرخ آماده می‌شود. ماه نورد Yutu 2  و فرودگر Chang’e 4 سنگ‌های ماه را مطالعه می‌کنند و برخی گزارش‌ها از پرتاب اولین ایستگاه فضایی این کشور در آینده نزدیک خبر می‌دهند.

به اعتقاد کارشناسان، در حال حاضر چین به یکی از کشورهای پیشرو درزمینهٔ پرتاب ماهواره تبدیل شده است؛ بطوری که تاکنون فقط از نوع ماهواره موقعیت‌یاب «بیدو»، ۳۵ ماهواره به فضا پرتاب کرده است.

همچنین شنیده ها حاکی از آن است که  یک شرکت استارت آپ چینی همگام با برنامه ملی این کشور برای ساخت اولین ایستگاه فضایی چین در کره ماه به دنبال تأسیس یک آزمایشگاه زیست‌شناسی فضایی – مداری تا سال ۲۰۲۵ میلادی است تا امکان اقامت طولانی‌مدت انسان در کره ماه و سایر اجرام آسمانی را بررسی کند.

«چنگ وی» بنیان‌گذار این شرکت خصوصی چندی پیش طی مصاحبه با گلوبال تایمز اظهار داشته بود این شرکت درصدد است تا مطالعات مرتبط با تغییرات در علائم حیات انسان در فضا را به‌منظور کشف راه های توسعه مأموریت‌های سرنشین دار آتی به فضا انجام دهد.

مهم‌ترین مرحله ساخت ایستگاه فضایی سرنشین دار چین از سال ۲۰۲۱ آغاز شده و قرار است ظرف ۲ سال آینده ۱۲ فضانورد چینی به فضا اعزام شوند.