برای آن‌ها که دلار و طلا را در گرانی خریدند

آخرین روزهای تیرماه، اوج قیمت طلا و ارز به ثبت رسید. نرخ سکه بهار آزادی به یازده و نیم میلیون تومان رسید و دلار ۲۶ هزار تومان شد.

روند رو به رشد قیمت طلا و ارز باعث شد تا برخی اندوخته‌های ریالی خود را برداشته و راهی صرافی و طلافروشی‌ها شوند.

آخرین روز تیرماه اما ورق برگشت و تزریق بخشی از ارزهای صادراتی ترمز قیمت‌ها را کشید. حال عده‌ای چشم به آینده طلا و ارز دوخته‌ و بین نگهداری یا فروش آنچه در گرانی خریده‌اند مرددند.

بررسی‌ و پرسش‌های ایران مامن از برخی فعالان و کارشناسان اقتصادی دو رویکرد متفاوت را پیش رو قرار می‌دهد.

از دید برخی به دلیل اینکه بازار این قیمت‌ها را دیده و به ثبت رسیده، نرخ طلا و ارز باز هم به سقف روزهای پایانی تیرماه می‌رسد و از آن عبور می‌کند اما این فرایند ممکن است چند ماه و حتی یک سال طول بکشد. البته این دیدگاه مشروط به رویدادهایی مثل ابقای رئیس‌جمهوری کنونی آمریکا است و رای نیاوردن وی ممکن است این معادلات را بر هم بریزد.

از این منظر کسانی که به پول خود نیاز دارند می‌توانند با تعیین یک حد ضرر یا موعد زمانی مشخص طلا و ارز خود را بفروشند زیرا احتمال دارد این روند کاهشی ادامه یابد. در غیر این صورت می‌توان خریدها را حفظ کرد.

نگاه دومی هم در این باره وجود دارد که بخشی از آن با دیدگاه اول مشترک است. بعضی کارشناسان می‌گویند دولت برای جبران کسری بودجه خود از روند فعلی بورس حمایت می‌کند و بازار سرمایه به این زودی‌ها دچار فروپاشی نمی‌شود.

از نگاه آن‌ها طی ماه‌های اخیر طلا و ارز شصت تا هفتاد درصد رشد داشته ولی بورس رشدی صد در صدی داشته و قاعده بازار می‌گوید باید این رشد با هم سر به سر شود یعنی طلا و ارز باز هم گران‌ترخواهد شد. البته ممکن است سیاست‌های کنترلی دولت تا مدت‌ها جلوی این رشد را بگیرد.

در این میان فروش طلا و ارزی که در دوره گرانی خریداری شده و بردن سرمایه ضرردیده به بورس برای خریداری عرضه اولی‌ها شاید راهکاری عاقلانه و اقتصادی باشد. البته باید منظر آلارم‌ها ریزش بورس هم بود و به موقع سهام خریداری شده را به فروش رساند.