فرزندآوری؛ ضرورت و نعمت یا …

خانوارهای ایرانی دیگر مثل قبل فرزنددار نمی‌شوند و این یعنی در آستانه «بسته شدن پنجره جمعیتی» قرار داریم؛ وضعیتی که برای گریز از آن و به گفته رییس مرکز جوانی جمعیت وزارت بهداشت باید نرخ باروری از ۱.۶۵ به نرخ جانشینی مطابق عدد ۲.۵ برسد.

این در حالی است که سیاست‌های تشویقی برای تغییر روند فعلی تاکنون موفق نبوده است. به نوشته ستون‌نویس «اعتماد» از زمان اجرای قانون جوانی جمعیت و فرزندآوری نه تنها زاد و ولد بیشتر نشده که کمتر هم شده است و جالب اینکه مرگ و میر هم بیشتر شده و از ۳۱۴ هزار نفر در ۹ ماهه اول سال ۱۴۰۱ به ۳۲۲ هزار نفر افزایش یافته است که جمعا افزایش سالانه جمعیت (زاد و ولد منهای مرگ و میر) ۴درصد کمتر شده است و رشد سالانه جمعیت از حدود ۰.۵۹ درصد در سال ۱۴۰۱ به ۰.۵۶ درصد در سال ۱۴۰۲ رسیده است.

به گزارش ایران مامن، اصرار بر سیاست‌های به اصطلاح تشویقی برای تغییر روندهای جمعیتی در حالی است که گفته می‌شود به جای اقداماتی مانند دادن بلیت استخر و افزایش شانس بخت‌آزمایی خودرویی و … باید روی درمان ناباروری تمرکز می‌شد.

به گزارش «ایرنا» شیوع عمری ناباروری کلی در زوج‌های ایرانی ۲۰.۳ درصد است و با توجه به جمعیتِ در حدود ۱۶ میلیون نفری زنان در گروه سنی ۱۵ تا ۴۹ ساله در کشور می‌توان گفت که در کل کشور بیش از ۳ میلیون زوج ایرانی در طول عمر خود هر نوعی از ناباروری اولیه یا ثانویه را تجربه می‌کنند؛ رقمی که بیشتر از میانگین جهانی است.

در همین زمینه خبرگزاری دولت به عواملی فراتر از این مسائل اشاره و تایید کرده عدم نظارت و بی‌قانونی موجود در زمینه‌های مختلف از جمله مسکن و شغل، توانسته بسیاری از افراد را از مسیر ازدواج خارج کند و آنهایی که ازدواج کردند هم آن‌قدر با مشکلات فراوان دست به گریبان هستند که به موضوع جمعیت حتی فکر هم نکنند.

و اما برای بسیاری از کسانی که دارای فرزندند، وضعیت به گونه‌ای است که به جای تشویق نقش بازدارندگی دارد و مثال‌هایش هم متعدد است. به گزارش «آرمان ملی» گسترش مشکل ارز به غذای گروه سنی نوزادان نیز کشیده شده و رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک بیان داشته در صورت استمرار وضعیت کنونی تا ۴ ماه بیشتر قادر به تولید نیستیم و ناچار به واردات شیرخشک با قیمتی سه برابر قیمت شیرخشک کنونی خواهیم بود.

مرتبط:

سراشیبی جمعیت

کالبدشکافی قانونی که می‌خواهد «جمعیت» به بار آورد

در میانه مباحث سیاست‌گذاری درباره جمعیت، دوگانه‌ای به چشم می‌آید که آیا فرزند نعمت است یا باید به چشم نقمت به آن نگریست؟

ایرنا از زنانی می‌نویسد که زندگی محنت‌باری را به خاطر ناباروری می‌گذرانند: علاوه بر مفاهیمی مانند حس شکست، افسردگی، حسرت و قضاوت خود و در ارتباط با آن‌چه نقص بدنی زنان نابارور عنوان شده، سه مفهوم احساس ننگ، ترس از ترحم و ناهمراهی همسر از نظر مالی مطرح است. حتی برخی از زنان متاثر از شرایط و برخوردهای جامعه با آنان، معضل ناباروری خود را نوعی عذاب الهی برای زندگی خود می‌بینند و آن را به تقدیر خدا برای زندگیشان مرتبط می‌دانند.

در مقابل، روزنامه «اعتماد» مشکلات فرزنددار بودن را به نقل از چند پدر و مادر یادآور شده و می‌نویسد: در میان برخی از گروه‌های اجتماعی حالا دیگر باید از چیزی به عنوان «انگ بچه‌دار شدن» حرف زد. نگرانی از اوضاع اقتصادی ناپایدار، به هم‌ریختگی‌های اجتماعی، بحران‌های جهانی، ناامنی و جنگ و بحران اقلیمی، در کنار ناکامی‌های مربوط به اوضاع داخل کشور از ناامنی‌های شغلی گرفته تا بحران آلودگی هوا و مسائلی مانند آن نه تنها بر تصمیم بچه‌دار شدن تاثیر می‌گذارد، بلکه علاوه بر آن بر قضاوتی که آدم‌ها در مورد خودشان و دیگران دارند هم تاثیر می‌گذارد. گره خوردن مساله فرزندآوری با سیاست‌های رسمی هرچند ممکن است در برخی گروه‌های اجتماعی به افزایش میل به بچه‌دار شدن کمک کرده باشد، در برخی دیگر از گروه‌های اجتماعی نتیجه معکوس به همراه داشته است.