ماموریت فضایی برای انحراف سیارک‌ها از برخورد به زمین
وبسایت «هوم‌لند سکیوریتی» چندی پیش در گزارشی مدعی شد به تازگی محققان آزمایشگاه ملی «لاورنس لیورمور» (مشهور به LLNL یک مرکز علمی فدرال در ایالت کالیفرنیا آمریکا) ابزار مدل‌سازی را برای ارزیابی استفاده بالقوه از یک وسیله هسته‌ای به منظور دفاع از سیاره زمین در برابر برخوردهای سیارکی فاجعه‌بار ایجاد کرده‌اند.
بنا بر این گزارش، نتایج تحقیق مذکور که در مجله علوم سیاره‌ای منتشر شده است یک رویکرد جدید برای شبیه‌سازی رسوب انرژی از یک دستگاه هسته‌ای در سطح یک سیارک را معرفی می‌کند. این ابزار جدید همچنین درک ما را از فعل و انفعالات تشعشعات انحراف هسته‌ای در سطح سیارک‌ها بهبود می‌بخشد و دریچه‌ای را برای تحقیقات جدید در مورد دینامیک موج شوک مؤثر بر سیارک درونی باز می‌کند؛ امکانی که براساس بینش‌های به‌دست‌آمده از مأموریت اخیر آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارک (DART) ناسا که طی آن یک ضربه‌گیر جنبشی به منظور تغییر مسیر حرکت یک سیارک به آن برخورد کرد، به‌دست آمده است.
با وجود عملیات موفقیت ضربه‌گیر جنبش ناسا، به دلیل وجود محدودیت‌هایی در جِرم قابل حمل به فضا، دانشمندان همچنان به بررسی انحراف هسته‌ای به عنوان جایگزینی مناسب برای مأموریت‌های ضربه جنبشی ادامه می‌دهند. «زیرا دارت» که بنا بر گزارش «ای‌ان‌اس» با سرعتی برابر با ۱۴۰۰۰ مایل بر ساعت به قمر سیارکی به نام دیموفوس برخورد و آن را با موفقیت تغییر جهت داد با وزن تقریبی ۱۲۶۰ پوندی فوق‌العاده سنگین بود که بر همین اساس نیز «مری بورکی» فیزیکدان آزمایشگاه لارنس‌لیورمور که رهبری تحقیق اخیر را بر عهده دارد معتقد است که دستگاه‌های هسته‌ای به این دلیل که بالاترین نسبت چگالی انرژی در واحد جرم را در میان هر فناوری انسانی دارند می‌توانند به ابزاری ارزشمند برای کاهش تهدیدات سیارکی در آینده تبدیل شوند.
بورکی همچنین مدعی شده که اگر زمان هشدار کافی داشته باشند به طور بالقوه می‌تواند یک دستگاه هسته‌ای را پرتاب کرده و آن را میلیون‌ها مایل دورتر به سمت سیارکی بفرستند که به سمت زمین می‌آید. سپس دستگاه را منفجر ساخته یا سیارک را از مسیر خود منحرف می‌کنند. بدین ترتیب آنها می‌توانند سیارک را دست‌نخورده نگه داشته اما فشار کنترل‌شده‌ای را از زمین دور دارند یا اینکه سیارک را تخریب و آن را به قطعات کوچک و سریعی تقسیم کنند که احتمال برخورد با سیاره را به صفر برساند.
بورکی همچنین در ادامه توضیحات خود مدعی شده که پیش‌بینی‌های دقیق برای اثربخشی مأموریت‌های انحراف هسته‌ای به شبیه‌سازی‌های پیچیده چندفیزیکی متکی است و توضیح داده که مدل‌های شبیه‌سازی آزمایشگاه آنها طیف گسترده‌ای از عوامل فیزیکی را پوشش می‌دهند که آنها را پیچیده و محاسباتی می‌کند.
در مقاله منتشرشده توسط این گروه همچنین یک دستورالعمل کارآمد و دقیق از توابع رسوب انرژی اشعه ایکس معرفی شده که با استفاده از کد تشعشع- هیدرودینامیک کول توسعه یافته است. در این پروژه شبیه‌سازی‌هایی را با دقت بالا فوتون‌هایی که به سطوح مواد شبه‌سیارک مانند سنگ، آهن و یخ نفوذ می‌کردند در حالی که فرآیندهای پیچیده‌تری مانند تابش مجدد را در نظر داشتند، ردیابی کرده‌اند. این مدل همچنین مجموعه متنوعی از شرایط اولیه را در نظر می‌گیرد از جمله تخلخل‌های مختلف، طیف‌های منبع، جریان‌های تابش، مدت زمان منبع و زوایای تابش. رویکرد جامعی که باعث می‌شود این مدل برای طیف گسترده‌ای از سناریوهای احتمالی حرکت سیارک‌ها قابل استفاده باشد.
«مگان بروک سیال» از اعضای پروژه دفاع سیاره‌ای آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور نیز در این رابطه توضیح می‌دهد که اگر زمانی یک وضعیت اضطراری دفاعی واقعی از سیاره ایجاد شود این مدل‌سازی از شبیه‌سازی با دقت بالا در ارائه اطلاعات عملی و آگاهانه به تصمیم‌گیرندگان بسیار حیاتی خواهد بود زیرا می‌تواند از برخورد سیارک با زمین جلوگیری و از زیرساخت‌های ضروری زمین محافظت کرده و جان انسان‌ها را نجات دهد. البته عواقب چنین برخوردی به طور بالقوه می‌تواند بسیار ویرانگر هم باشد. لازم به ذکر است تیم تحقیقاتی لارنس لیورمور با همکاری موسسات تحقیقاتی از جمله آزمایشگاه فیزیک کاربردی جان هاپکینز، دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای ناسا، ناساگو دارد، آزمایشگاه رانش جت ناسا، ناساایمز و سازمان زمین‌‌شناسی ایالات متحده هم اکنون روی پروژه‌های مختلفی کار می‌کند.
وبسایت «تک‌کرانچ» هم در گزارش خود در این باره آورده است: شیوه به کار رفته در این تحقیق، محققان آن را به یکی از اولین کسانی تبدیل کرده که واقعاً به آنچه میکروثانیه در فرایند بمباران یک سیارک اتفاق می‌افتد، نگاه می‌کنند. همچنین بنا بر گزارش وبسایت تک‌کرانچ با وجود اینکه این مقاله فراتر از یافته‌های آزمایشی خود نمی‌رود اما اساساً این روش شبیه‌سازی به اندازه کافی دقیق است که می‌توانیم برای مطالعه مقیاس بزرگتر در مورد هسته‌سازی سیارک‌ها به آن تکیه کنیم زیرا تکمیل این مدل رسوب انرژی مجموعه وسیعی از مطالعات پتانسیل را گشوده که می‌توان با استفاده از کدهای هیدرودینامیکی در مقیاس بزرگ آنها را تکمیل داشت. از طرفی ویژگی‌هایی مانند توزیع مواد/چگالی، چرخش، اشکال نامنظم، سایه‌های ایجادشده توسط تخته سنگ‌ها، کشش حاشیه‌ای گرانش و حتی ترکیب در مقیاس بزرگتر همگی به مطالعات دقیق‌تری در مورد تأثیر آنها بر نتیجه یک مأموریت نیاز دارند.
برچسب ها :آمریکا ، آموزش ، انحراف هسته ای ، ایران مامن ، بین الملل ، جهان ، زمین ، سیارک ، علم ، فضا ، فضانوردی ، ناسا
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0