چند می‌گیری برای اسرائیل بجنگی؟!

ضرباتی که ارتش اسرائیل و سازمان‌های اطلاعاتی این رژیم پس از خروج از شوک عملیات «طوفان الاقصی» بر پیکر گروه‌های مقاومت طی یک سال اخیر وارد آوردند، برای بسیاری از تحلیلگران باعث تقویت این گزاره شده که دیگر مانند سال ۲۰۰۶ ایدئولوژی بر تکنولوژی غلبه نخواهد کرد و انواع تجهیزات و فناوری‌های نو مانند هوش مصنوعی باعث برتری نظامی و امنیتی اسرائیل شده است.

این در حالی است که برخی دیگر می‌گویند، هنوز رژیم صهیونیستی پاشنه‌های آشیل متعددی دارد که باعث ضربه‌پذیری آن می‌شود از جمله استفاده از نیروی انسانی مزدور در ارتش.

پدیده جذب مزدور بخشی از دکترین تأسیس اسرائیل است و ریشه آن به اوایل دهه ۱۹۴۰ بازمی‌گردد؛ زمانی که گروه‌های صهیونیستی از سراسر جهان مزدوران را توسط سازمان «ماحل» (داوطلبان خارجی) برای جنگ در کنار صهیونیست‌ها و حمایت از طرح‌هایشان برای تصرف سرزمین‌های فلسطینی، آوارگی فلسطینی‌ها و تأسیس اسرائیل جذب می‌کردند.

مرتبط:

اسرائیل و سرنوشت ترورهایش

جنگ‌گریزی نظامی اسرائیل

سازمان ماحل توانست، در بازه زمانی ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ بیش از چهار هزار و چهارصد مزدور را از ۵۶ کشور جهان جذب کند. بیشتر این مزدوران را سربازانی تشکیل می‌دادند که در  جنگ جهانی دوم شرکت کرده و از تجربه نظامی و توانایی‌های رزمی بالایی برخوردار بودند. این نظامیان در جنگ نکبه ۱۹۴۸ و نبردهای قبل از آن شرکت داشتند و از آنجا که در میان آنها خلبانان بازمانده از جنگ جهانی دوم حضور داشتند، یکی از مهم‌ترین واحدهای خدمت آنها نیروی هوایی اسرائیل بود. علاوه بر اینکه آنها نقش بسزایی در آموزش خلبانان یهودی داشتند.

اغلب مزدوران ارتش اسرائیل از کشورهای آمریکا، فرانسه، انگلیس، ایتالیا، بلژیک، هلند و روسیه هستند. در سال ۲۰۱۶ تعداد مزدوران ارتش اسرائیل بیش از ۵ هزار مزدور از ۲۱ کشور جهان اعلام شد. ۴۵ درصد این مزدوران دارای تابعیت فرانسوی بودند و پس از آن آمریکا با ۲۹ درصد و انگلیس با ۵ درصد در رتبه‌های بعدی قرار داشتند.

آمریکا در جنگ اخیر، دارای بیشترین مزدور بود و مزدوران آمریکایی یک سوم مزدوران ارتش اسرائیل طی این جنگ را تشکیل می‌دهند که تخمین زده می‌شود، تعداد آنها فقط در جبهه غزه  ۲۳ هزار نفر باشد. پس از آمریکا، فرانسه با ۴ هزار، ایتالیا با هزار، استرالیا با هزار و هند با ۴۰۰ مزدور در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

بر اساس گزارش منابع خبری، به جنگجویان کرد وابسته به پ ک ک ۲۲۰۰ دلار پرداخت می‌شود که شامل غرامتی برای جراحت یا مرگ نیز هست. روزنامه مشهور اسپانیایی ال موندو مصاحبه ای با یکی از مزدوران اسپانیایی انجام داده و از او در مورد علت پیوستن به نیروهای نظامی اسرائیل پرسیده است. پاسخ او این است که «بسیاری از گروه‌های مزدور به ارتش اسرائیل پیوسته‌اند که  خیلی خوب  به آنها حقوق می‌دهد. بنابراین من برای اقتصاد، برای پول آمدم. خیلی خوب پرداخت می‌کنند، تجهیزات خوبی ارائه می‌دهند و کار آرام است. این مبلغ ۳۹۰۰ یورو (۴۱۸۷ دلار) در هفته است، به جز ماموریت‌های تکمیلی.»

برخی از انگیزه‌های حضور سربازان تنها و مزدور به نقش اتصالات و شبکه‌های بین‌المللی در جذب نیرو برمی‌گردد. تلاش‌های جذب مزدوران از طریق پیمانکاران اروپایی و آمریکایی و گروه‌هایی مانند «اتحاد دوستی کرد-اسرائیل» صورت می‌گیرد، درصد بالا و رو به افزایش نیروهای اروپایی را باید نتیجه شبکه‌های بین المللی مرتبط با رژیم اسرائیل دانست.

گرایش‌ها و وابستگی‌های ایدئولوژیک و حمایت گروه‌های راست‌گرا عامل دیگری در جذب نیرو در ارتش و نیروهای نظامی اسرائیل است. بسیاری از مزدوران خارجی با گروه‌های راست‌گرای یهودی و مسیحی در اروپا همسو هستند که از اقدامات اسرائیل در غزه و شهرک‌سازی‌های کرانه باختری حمایت می‌کنند. برخی از مزدوران به گروه‌های سیاسی راست افراطی یا فاشیستی وابسته‌اند، که به دلیل گرایش های راست مسیحی جذب ارتش اسرائیل شده‌اند.

به گزارش برخی منابع، رویدادهایی مثل جنگ اوکراین نیز در ترکیب نیروهای مزدور خارجی ارتش اسرائیل نقش داشته چنان که از سال ۲۰۲۳ به این سو و به رغم در جریان بودن جنگ اوکراین، نزدیک به هزار شهروند روس و اوکراینی با سابقه جنگی به جمع مزدوران صهیونیست پیوسته‌اند.