عنابستانی سرنوشت غربالگری را چگونه تعیین می‌کند؟

کودک سالم با بزرگ و شکوفا شدنش هر لحظه برای والدین شوق و عشق و زندگی به ارمغان می‌آورد و آنها را به تحسین و شگفتی وامی‌دارد. اما من بزرگ شدن رنج‌آور کودکانی را دیده‌ام که هم خودشان از تمام لذت‌های زندگی محروم‌اند و هم زندگی برای والدین و خواهر و برادرهای دیگر‌ تا ابد سخت و تلخ شده است.

کودکی که در ۲۵ سالگی هنوز به پوشک نیاز دارد، عمل بلعیدن در او مختل است، با حسرت به راه رفتن توپ بازی کردن و سخن گفتن کودکان نوپا نگاه می‌کند و توان حرکت ندارد، هرگز به مدرسه نخواهد رفت و چیزی نخواهد آموخت و فقط سنگینی استخوان‌هایش گرده والدین را خم کرده است.

براستی چه کسی مایل است در چنین وضعیتی قرار بگیرد؛ فقط برای اینکه در آمار جمعیتی به جای ۸۰ میلیون نفر ایرانی ناخشنود، مثلا بگوییم ۱۰۰ میلیون ایرانی ناخشنود؟

باور کنید این کودکان هرگز نمی‌توانند اسلحه به دست بگیرند و در میدانی بجنگند. باور کنید شما هیچ کاری برای والدین گرفتار در این شرایط نکرده‌اید و نخواهید کرد. باور کنید هزینه‌های فیزیوتراپی و دوا و درمان و حتی همان پوشک کافی است تا کمر یک خانواده را بشکند. باور کنید در این شرایط زندگی و روان چند انسان سالم دیگر هم به مخاطره خواهد افتاد. با افسردگی و روان‌رونجوری چنین خانواده‌هایی چه می‌کنید؟

چه کسی پاسخگوی دختری‌ است که به سن ازدواج رسیده اما کسی به خواستگاری‌اش نمی‌آید چون خواهر و برادری با مشکل آنسفالی یا سندرم‌های تریزومی، اسپیدیابیفدیا و …دارد؟ شما با حذف غربالگری، با حذف علم و بهداشت جوانی‌اش را به بازی گرفته‌اید. باور کنید این دختر هرگز نمی‌تواند به افزایش جمعیت جامعه کمک کند. حال آنکه غربالگری هیچگاه اجباری نبوده است و پزشکان به صلاحدید خود آن‌را پیشنهاد می‌کرده‌اند. اما گویا اعداد و ارقام جمعیت از سلامتی و خوشبختی و شادی افراد آن مهم‌تر شده‌اند.

عنابستانی سخنگوی کمیسیون ویژه جمعیت و تعالی خانواده: توجهی به فضاسازی‌ها در خصوص غربالگری نمی‌کنیم / کار خودمان را خواهیم کرد

آقای عنابستانی اگر توی گوشمان نمی‌زنید باید بگوییم با طرحی که هیچ شباهتی به تعالی جمعیت ندارد، یک سوم زنان کشور را که تحت حمایت شبکه بهداشت هستند با استرس و هزینه‌های اضافی مواجه می‌کنید. زنانی که اغلب روستایی و از مناطق محروم و حاشیه‌ای هستند. مناطقی که بیشترین ازدواج فامیلی و به تبع آن ناهنجاری‌های ژنتیکی را شامل می‌شود‌.

اپیدمیولوژیست نیستم اما آمار می‌گوید در سال گذشته ۶۰۰ مورد از سقط‌های غربالگری به جهت نجات جان مادران اتفاق افتاده است‌. و کل این سقط‌های درمانی حدود ۶ صدم درصد موالید بوده است. که همین موارد اندک نیز پس از طرح در کمیسیون و با نظر پزشکان متخصص به انجام رسیده است.

جناب عنابستانی آیا جز انگشت گذاشتن بر طرح‌‌های مفید و تخریب و جو‌سازی علیه آنها، ایده‌ی جدیدی برای ارتقا سلامت خانواده ندارید؟

* نوشتارهای ستون مداد مشکی صرفا دربردارنده نظرات نویسنده است و به واسطه تنوع آرا و دیدگاه‌ها انتشار می‌یابد