فرش قرمزی برای کودکان ناقص و مادران نالان

اگر مادری باشید که جنین ناقصی در شکم دارد من‌بعد حق تصمیم‌گیری درباره سقط آن به عهده شما نیست. بلکه به عهده جماعتی است متشکل از:

*دو فقیه، که مردانی غریبه‌اند و هیچ نسبت خونی با فرزند شما ندارند.

*یک قاضی که قاعدتا او هم مرد است و چیزی از حواس زنانه و مشقات مادرانگی نمی‌داند و البته قرار نیست به جای شما با فرزندی ناقص همه‌ی عمر، بزرگ شدن رنجی زنده را جلو چشم‌هایش به تماشا بنشیند. قرار هم نیست به جای فرزند ناقص شما زجر و دردی متحمل شود.

*بعلاوه‌ی چند پزشک محض خالی نبودن عریضه و البته پزشکانی که حرف روی حرف قاضی و فقیه نیاورند و از همان قماش باشند.

بله این جماعت سبیل به سبیل می‌نشینند و برای شمای مادر تعیین تکلیف می‌کنند که جنین توی شکمت را نگه داری یا نه. تعیین تکلیف می‌کنند که آیا نگهداری از بچه‌ای معلول برای شما عسر و حرج دارد یا نه.

این جماعتِ دایه‌ی دلسوز‌تر از مادر تعیین می‌کنند که آیا این ملت با آدم‌های سالمش به قدر کافی بدبختی دارد یا نه، کم است و باید یک جماعتی با اقسام نقص‌های ژنتیکی را هم تولید کرده و سالها هزینه‌های درمان و مددکاری و بهزیستی‌شان را بپردازیم.

من امیدی ندارم که مجلسیان و مدیران درکی از این فاجعه داشته باشند. همانطور که درکی از سایر مشکلاتی که در این چهل سال به بار آوردند ندارند و نیز درکی از علت واقعی کاهش رشد جمعیت ندارند و می‌خواهند به ضرب و زور و به هر قیمت زنان را وادار به زایش کنند.

خطاب من به زنان این سرزمین است. اگر همین حالا مقابل این قانون غیرانسانی مجلس اعتراض نکنید منتظر باشید که خودتان یا دخترانتان برای سقط جنین به زیرزمین‌های غیر بهداشتی پناه ببرید و ناقص شوید.

منتظر باشید که زندگی و جوانی‌تان گره بخورد به تصمیم یک قاضی که آیا دلش بخواهد شما فرزند سندرم داون خود را به دنیا بیاورید یا دلش نخواهد. بروید جلو دادگاه‌ها بنشینید و دنبال پارتی بگردید که برگه سقط جنین‌تان را امضا کنند. به پزشکان زیر میزی بدهید تا رضایت بدهند، جنین عجیب‌تان را به دنیا نیاورید.

اگر می‌خواهید معترض شوید امروز هشتگ بزنید و اعتراض کنید. یا منتظر بمانید تا سالی ۹ هزار کودک با مشکلات حاد و نه معلولیت ساده به جمعیتمان اضافه گردد.