تاریخ انتشار : چهارشنبه 11 مرداد 1402 - 20:59
کد خبر : 18801

برگ‌ریزان نمایش خانگی

برگ‌ریزان نمایش خانگی
تلاش صداوسیما برای سیطره بر حوزه محصولات صوتی و تصویری از آن جهت قابل درک است که بسیاری از هنرمندان و عوامل بازار محصولات نمایش خانگی را به دلیل معروف شدن در این رسانه مدیون خود و ملزم به پرداخت حق رشد می‌داند.

شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه اواخر خردادماه به ریاست «سیدابراهیم رئیسی» مصوب کرد که صدا و سیما رسما مسئول نظارت بر شبکه نمایش خانگی باشد؛ مصوبه‌ای که واکنش‌های زیادی را بین هنری‌ها، سیاسیون و بسیاری از مشتریان محصولات نمایش خانگی به راه انداخت.

 

بعد از این مصوبه، رئیس سازمان صدا و سیما اعلام داشت ساترا به نمایندگی از صداوسیما مسئول تنظیم‌گری در حوزه صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی است؛ مشخصا در حوزه رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر کاربرمحور و ناشرمحور به ویژه نمایش‌خانگی مسئولیت تنظیم‌گری و صدور مجوز تولید و انتشار به عهده صداوسیماست.

 

 

در پاسخ به اعتراض سینماگران بود که «عبدالحسین خسروپناه» دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی اظهار داشت: تا رئیس جمهور ابلاغ نکند، قانون نمی‌شود. رئیس جمهوری اما این مصوبه را ابلاغ کرد تا آب پاکی را روی دست منتقدان بریزد به شکلی که روزنامه «سازندگی» در این باره مسئولیت کامل این تصمیم را متوجه رئیس‌جمهوری کرد و نوشت: «کار را که کرد…؟»

 

واگذاری نظارت تام بر شبکه نمایش خانگی و اختیارات وزارت ارشاد به صداوسیما همچنان که اشاره شد صدای بسیاری از منتقدان را از طیف‌ها و صنف‌های مختلف درآورد. به گفته بسیاری از منتقدان، تبدیل صداوسیما از یک نهاد نظارتی به صاحب‌اختیار عرصه محصولات صوتی و تصویری مانند دادن اختیارات داوری به یک بازیکن در میدان رقابت با سایر رقبا است.

 

 

اعتراض به تصمیم اخیر حتی به میان چهره‌ها و رسانه‌های موسوم به ارزشی هم کشیده شد. برخی با یادآوری مصاحبه اخیر دختر بزرگ سردار سلیمانی گفتند محصولات صداوسیما در لیست سردار هم جایی نداشته و دخترش هم حتی حاضر نشده مصاحبه‌اش را به تلویزیون بدهد.

 

«شفقنا» به نقل از «اسماعیل قدیمی» مدرس دانشگاه علامه طباطبایی و مترجم کتاب «نظریه‌های جامعه‌ی اطلاعاتی» نوشت: شایستگی صداوسیما برای نظارت بر شبکه نمایش خانگی محل تردید است.

 

«احمد علیرضا بیگی» نماینده تبریز و افشاگر ماجرای واگذاری خودروهای شاسی‌بلند به برخی بهارستانی‌ها هم اظهار داشت: انتقاد من از مجلس این است که چرا باید مجلس اختیارات قانونی را به شورای عالی انقلاب فرهنگی واگذار کند. قانون گذاری وظیفه مجلس است طبعا اگر قرار باشد اختیار و کنترل شبکه نمایش خانگی به صورت قانونی به وزارت ارشاد و صدا و سیما سپرده شود، حتما باید مجلس اعلام نظر و قانون تصویب کند.

 

البته سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اعلام داشته مصوبه تثبیت جایگاه نظارتی صداوسیما بر شبکه نمایش‌ خانگی همراه با برنامه هفتم توسعه تصویب و ابلاغ می‌شود.

 

 

«آرمان امروز» در گزارشی در این باره نوشت: سوال اینجاست در روزهایی که صدا و سیما، حرفی برای گفتن ندارد و خط قرمزهای آن به دَربانی نگهبانی ساختمان بزرگ ولیعصر رسیده، چطور می‌خواهد بر پلتفرم‌های پرمخاطب نظارت داشته باشد؟ آیا این نظارت‌ها و ممیزی‌ها که سال‌هاست در صدا و سیما جاری بوده، باعث نمی‌شود که وارد فضای تولید و محتوای سریال‌ها شود؟ هرچند که از گذشته تا به امروز، جنس تولیدات تلویزیون، سینما و نمایش خانگی با یکدیگر متفاوت بوده است و حتی در دوران رژیم گذشته نیز دایره نظارت و ممیزی در این رسانه‌ها (تلویزیون ملی و سینما) با یکدیگر تفاوت بسیار داشته است. حال در این شرایط اگر نظارتی که قرار است بر VODها و پلتفرم‌ها صورت بگیرد، همجنس نگاه فعلی در صدا و سیما باشد، باید در آینده‌ای نزدیک قید سریال‌های پرمخاطبی همچون (پوست شیر، نیوکمپ، سرگیجه، رهایم کن و…) را بزنیم که پایشان را روی خط قرمزهای ساترا می‌گذاشتند، اما از آن عبور نمی‌کردند. آیا جریان رسانه‌ای که این سریال‌ها برای برخی از صحنه‌ها با تقطیع آنها، مورد هجمه قرار می‌دادند (با رمز ولنگاری فرهنگی در پلتفرم‌ها) به هدف خود رسیده‌اند؟‌.

 

با این حال برای پی بردن به شرایط ویژه این موضوع، اتفاقات ۱۰ تا ۱۵ روز قبل را مرور کنیم که سنت شکنی صدا و سیما در ایام محرم امسال باعث شد برای بار سیزدهم، سریال مختار نامه از صدا و سیما پخش نشود و این امر در همان رسانه‌هایی که آزادی و ساخت فیلم‌ها و سریال‌ها در پلتفرم‌ها و VODها را ولنگاری فرهنگی می‌دانستند، با موجی از انتقاد مواجه شده است، اما کسی از خود سوال نکرد که پس از ۴ دهه، صدا و سیما به‌غیر از مختارنامه برنامه‌ای برای پخش در این ایام ندارد و قادر نیست که سریالی برای ده روز تهیه کند تا پخش نکردن یا پخش مجموعه مختارنامه  با این حجم از انتقادهای منفی روبه‌رو نشود.

 

 

چطور صدا و سیما با هزاران ساختمان مجهز، میلیون‌ها کارمند و بودجه‌ای بالغ بر ۷.۹۳۸.۰۲۰.۴۰۰.۰۰۰ میلیارد تومان قادر نیست یک سریال جایگزین مختار نامه بسازد؟ آیا این موضوع به همان نگاه بسته به حوزه فیلمسازی و خودی و غیرخودی بازنمی‌گردد؟‌ اما در این شرایط چند جوان فیلم‌ساز که ایرانی نیستند (برادران افغان)، یک سریال می‌سازند (پوست شیر) که یک میلیون بار دانلود شده است. یا زمانی که برنامه الکلاسیکو (به تهیه کنندگی عادل فردوسی پور) از صدا و سیما مجوز پخش نگرفت و توسط پلتفرم فیلیمو پخش شد، در دو روز اول یک میلیون بار دیده شد.

 

به گزارش ایران مامن، با وجود همه این انتقادات، تلاش صداوسیما برای سیطره بر حوزه محصولات صوتی و تصویری از آن جهت قابل درک است که بسیاری از هنرمندان و عوامل بازار محصولات نمایش خانگی را به دلیل معروف شدن در این رسانه مدیون خود و ملزم به پرداخت حق رشد می‌داند. این در حالی است که باید گفت صدا و سیما با تبدیل شدن به تریبون و برنامه‌ساز اقلیت (آنچنان که منتقدانش آن را رسانه ۱۰درصدی می‌خوانند) خود باعث بازار کساد خود شده و به نظر نمی‌رسد با بستن دکان رقبا رونقی برای خود دست و پا کند زیرا در بهترین حالت ممکن و در صورتی که مشتریان نمایش خانگی جذب رقبای خارجی نشوند، ترجیح خواهند داد اوقات خود را با چیزی غیر از سریال‌های مورد تایید صدا و سیما پرکنند.

 

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

مداد مشکی

کسب‌وکار
تبلیغات