چه زمانی می‌توانیم زنان قربانی خشونت را قضاوت کنیم؟

۲ هفته از قتل «خانم جاوید» می‌گذرد؛ همان خبرنگاری که به دست شوهرش سلاخی شد. ۲ هفته است که هر جا می‌نشینم، از جاوید و دیگر زنان قربانی خشونت سخن رانده می‌شود.

در این مدت هر جا که حضور پیدا کردم، از مترو و مطب تا اداره و مهمانی و … از جاوید و خشونتی که محل امن او را به مسلخ تبدیل کرد، شنیدم، از اینکه چرا او رابطه خشونت‌آمیز را ترک نکرد و ماندن را به جدایی ترجیح داد؟ چرا او انتخاب کرد قربانی خانواده شود و ده‌ها سوال دیگر …

در این میان، کسی سوال نکرد که چرا تنها وقتی خشونت علیه زنان رسانه‌ای می شود، متوجه آن می‌شویم؟ چرا کسی نمی‌پرسد تا قبل از انتشار خبر خشونت علیه  یک زن، او چه لحظاتی را تجربه می‌کند؟ چرا کسی نمی‌گوید ترک رابطه همراه با خشونت و پر از استرس و ترس، پیچیده و سخت‌تر از چیزی است که تصور می‌شود؟

چرا کسی از نقص قوانین و شمار دقیق زنان خشونت‌دیده حرفی به میان نمی آورد؟

چرا باید یک زن به دلیل مشکلات اقتصادی در یک رابطه سمی بماند و تحمل کند، منزوی شود و آثار خشونت‌های فیزیکی علیه خود را بپوشاند و به دروغ متوسل شود؟

چرا زن خشونت‌دیده ارتباط خود را با دیگران حتی خانواده محدود یا خود را حذف می‌کند؟ چرا خشونت عزت نفس واعتماد به نفس زن را از بین می‌برد و او را کم کم ناتوان‌تر می‌کند؟

چرا برای شکستن تابوها، تغییر باورها و اصلاح قوانین اقدامی نمی‌شود؟ چرا با وجود حجم زیادی از نشست‌ها و میزگردهای تخصصی درباره این موضوع، همچنان مردان همسر می‌کشند و پایانی تلخ را برای زندگی رقم می‌زنند؟

هر زمان توانستیم پاسخ‌های مناسب و صحیح برای سوالات بالا و ده‌ها پرسش دیگر درباره زنان خشونت‌دیده داشته باشیم و به آنها ثابت کنیم که می‌توانند روی کمک ما و دیگران حساب باز کنند، آن زمان اجازه داریم که درباره جاوید و سایر زنان قربانی خشونت قضاوت کنیم و حکم برانیم.

از ابتدای دهه هشتاد میلادی، ۲۵ نوامبر روز جهانی محو خشونت علیه زنان نامگذاری شده است.