پنج میلیونی که از پنج راه پول درمی‌آورند ولی شغل ندارند

سوال مجری برنامه دستپخت سیما از یکی از شرکت‌کنندگان که آیا از راننده تاکسی بودن پدرش خجالت نمی‌کشد؟ حاشیه‌ و واکنش‌های فراوانی به دنبال داشت.

این در حالی است که در نظر بعضی‌ها، راننده تاکسی‌ها بخاطر اینکه کارشان شغل محسوب می‌شود و صنف و سهمیه بنزین و … دارند، یک پله از مسافربرهای شخصی بالاتر دیده می‌شوند.

به گزارش ایران مامن، کم نیستند آدم‌هایی که در شهرهای بزرگ و حتی کوچک برای درآوردن یک لقمه نان مسافرکشی می‌کنند مخصوصا طی یک سال اخیر که خیلی‌ها از کار بیکار شده‌اند. این در حالی است که کار آن‌ها شغل نیست؛ یعنی معلوم نیست در آمارها چطور دیده شوند و امکان گرفتن مالیات بر درآمد شغلی هم از آن‌ها وجود ندارد.

تعداد افرادی که درآمد دارند ولی شغل ندارند حدود پنج میلیون نفر برآورد شده است. به غیر از دستفروش‌ها پنج منبع درآمدی این پنج میلیون نفر عبارت است از؛

سود بانکی: اگر از شهروندان کشورهایی که دارای تورمند سوال شود شما با یک میلیارد پول (بر اساس واحد پولی هر کشوری) چه کاری انجام می دهید، اکثر آنها پاسخ می دهند پول خود را در بانک گذاشته و از سود آن بهره می برند. البته این اقدام زمانی منطقی است که نرخ سود بانکی از نرخ تورم بیشتر باشد یا شهروندان جامعه هیچ بازار موازی دیگری برای سرمایه گذاری سراغ نداشته باشند. با این حال همواره دریافت سود بانکی یکی از مهم ترین درآمدهای بدون شغل برای بخش قابل توجهی از شهروندان جامعه ایرانی بوده. نمونه آن را می توان موضوع سودهای موسسه کاسپین یا همان فرشتگان دانست که بسیاری از افراد اعلام می کردند با فروش اموال خود در این موسسه سپرده گذاری کرده بودند تا از طریق سود دریافتی از این موسسه که در آن زمان سودی بسیار بالاتر از بانک ها و موسسات مالی بود زندگی خود را رتق و فتق کنند.

خرید و فروش خودرو: خرید و فروش خودرو یکی از مواردی است که در یک جای مشخص انجام می شود و اغلب نمایشگاه داران وظیفه انجام این معاملات را بر عهده دارند. اما در این میان برخی افراد با سرمایه اندکی که در اختیار دارند وارد این بازار می شوند. البته این افراد در زمینه تشخیص رنگ و مشخصات فنی از تبحر خاصی برخوردارند و عموما سراغ خودروهایی می روند که عیب و ایراد نداشته و خیلی زود و بدون هیچ تغییری در خودروی خریداری شده بتوانند آن را بفروشند. در واقع این افراد بدون انجام کاری و صرفا با واسطه گری و دلالی کسب درآمد می کنند. این دسته از مشاغل نیز در جایی ثبت نمی شود یا حتی اگر ثبت شود تحت عنوان شغل به شمار نمی آید.

حضور در بازار بورس : در گذشته صرفا افرادی محدود و خاص بودند که به بازار سرمایه و بورس به عنوان یک شغل یا محلی برای درآمدزایی نگاه می کردند و تعداد این افراد نیز به شدت محدود بود اما با توجه به افزایش تعداد افراد دارای کد بورسی و آزاد شدن خرید و فروش بخشی از سهام عدالت که دارندگان آن جمعیت قابل توجهی از کشور را شامل می شوند حالا درآمد از بورس را نیز می توان به عنوان یکی از درآمدهایی دانست که افراد بدون داشتن شغلی مشخص یا پرداخت مالیات به ازای این سود از درآمد برخوردارند؛ درآمدهایی که البته متناسب با شرایط اقتصادی کشور، وضعیت بازار سرمایه و تبحر و تخصص شخص متفاوت است.

دریافت اجاره : بسیاری از افراد دارای سرمایه، سرمایه گذاری در حوزه مسکن را مطمئن تر از سایر بازارها می دانند. آنها معتقدند علاوه بر افزایش قیمت ملک می توانند از بخش اجاره درآمد کسب کنند. چندی پیش وزارت راه و شهرسازی طرحی را به نام اجاره داری حرفه ای ارائه کرد. طبق آخرین شمارش نفوس و مسکن حدود ۲۱میلیون واحد مسکونی در کشور وجود دارد و تقریبا به همین تعداد واحد مسکونی در کشور موجود است. اما همه خانوارها دارای یک واحد مسکونی نیستند و برخی دارای چند واحد و برخی اجاره نشین هستند. از این رو کسب درآمد از اجاره چند سالی است که رایج شده و افراد تمایل دارند از این طریق کسب درآمد داشته باشند. به این دلیل که فاقد اخذ مالیات است و سریع تر به دستشان می رسد.

 مسافرکشی با خودروی سواری: شاید مسافرکشی را بعد از دریافت سود بانکی بتوان مهم ترین درآمد افراد بدون داشتن شغل مشخصی دانست. اگر چه این افراد گاهی ساعات زیادی را در روز صرف انجام این کار می کنند اما واقعیت این است که این افراد و فعالیت آنها در هیچ جایی ثبت و ضبط نمی شود آنها نه پلاک خاصی دارند نه نامشان در جایی ثبت شده است. با این حال ممکن است گاهی این افراد با همین درآمد امورات خود را بگذرانند و درآمد اصلی در تامین هزینه زندگی شان محسوب شود.