زن‌ستیزی به عنوان یک پدیده اجتماعی ریشه در ساختارهای فرهنگی و اجتماعی دارد که به طور سیستماتیک زنان را به حاشیه می‌راند.

احساس ناامنی و خشم همچنان در وجود بسیاری می‌جوشد؛ خشمی که تا روزها به غمی عمیق و ته‌نشین شده تبدیل خواهد شد.

فرهنگی که شرافت خانواده‌اش در گرو بدن زنان است؛ لاجرم از زن برده و مقتول می‌سازد و از مرد قاتل و وحشی و متجاوز

در این شرایط که اوضاع‌مان را از هر طرف نگاه کنید زار و نزار است، دغدغه یک عده شده است تاسیس «کلینیک ترک بی‌حجابی» و همین عنوان به خودی خود اسباب تمسخر است.

نیروی انتظامی و عملکرد آن بیش از همیشه زیر ذره بین قرار گرفته و تغییر برخی روندهای انتظامی-امنیتی مطالبه‌ای است که باید دید در دوره جدید اجرایی کشور به کجا خواهد رسید

افسردگی دسته جمعی و وضعیت نامطلوب رتبه سرزندگی در میان شهروندان تهران، زمینه افزایش و تشدید بزهکاری، جرم و انواع آسیب‌های اجتماعی و نارضایتی‌های عمومی را فراهم می‌کند

این خشونت، پیش و بیش از آن که مبتنی بر ملاحظات نظامی و امنیتی باشد مبتنی بر تصویر و تصوری است که در تفسیرهای تورات تحریف شده از «دیگری» ترسیم شده است.

ما آلزایمر نداریم. ما به قلم‌های خودخواهِ خشنی که نان‌‌‌شان وامدار سکوت است، اعتبار نخواهیم داد. ما خشونت سکوتِ آنها که باید می‌گفتند، باید می‌نوشتند و دین‌شان را به شهرت ادا می‌کردند، فراموش نخواهیم کرد.

دولت بارها گرانی اقلام گوناگون اساسی را منکر شده اما چندی بعد تغییر قیمت‌ها به وقوع پیوسته است مانند نان که گرانیِ آن بار روانی سنگینی بر جامعه تحمیل می‌کند و خود شاخصی از گرانی محسوب می‌شود

با وجود حمایت‌ها و تمجیدهایی که از این لایحه صورت گرفته، مخالفان نیز دیدگاه‌های خود را اعلام داشته‌اند؛ دیدگاه‌هایی که از سوی دو طیف متضاد در این زمینه مطرح شده است.