نظام سیاسی ما خود و جامعه را از کارکردهای مثبت تحزب در عرصه سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و حتی اقتصادی محروم می‌کند

بعید به نظر سر دادن شعارهایی مانند «ظریف گورتو گم کن» در نماز جمعه تهران، تاثیر چندانی در یکه‌تازی وی در چینش کابینه دست کم در کوتاه مدت داشته باشد و وزیر خارجه سابق قطعا برجسته‌ترین چهره در این فرایند خواهد بود.

با توجه به تحلیل‌های آمار انتخابات گذشته در زمان پیروزی نامزدهای اصلاحاتی و اعتدالی نیز ادعای قومیتی بودن آرای پزشکیان با تردیدهای بسیاری روبرو می‌شود هر چند نمی‌توان انکار کردن نامزدهای ریاست جمهوری در ادوار نخست حضور در انتخابات، از استان زادگاه خود بیشترین آرا را به دست آورده‌اند که البته این موارد در خصوص استان‌هایی مانند کرمان، یزد و سمنان در حمایت از مرحوم هاشمی، خاتمی، احمدی نژاد و روحانی تحت عنوان قومیت‌گرایی یاد نمی‌شود.

نتایج انتخابات اخیر هر چند نخواهد توانست اوضاع را برای خانواده‌های داغدار و آسیب‌دیده حوادث آبان ۹۸ و پاییز ۱۴۰۱ به حالت قبل برگرداند و زخمشان را التیام بخشد اما به هر حال تاثیر انکارناپذیری در ترمیم سرمایه‌های اجتماعی نظام خواهد داشت.

در این فضا و برای مرحله دوم انتخابات ۱۴۰۳ بسیاری می‌پرسند چه تفاوتی میان پزشکیان و جلیلی وجود دارد و امروز اساسا چه تغییری نسبت فضای قبلی وجود دارد تا دوباره به صندوق رای مراجعه کنیم.

پزشکیان صدای سعید جلیلی را پشت گوش خود می‌شنود که می‌خواهد با کنار زدن او کلید پاستور را از چنگ نامزد اصلاح‌طلبان به در آورد

در میان نکات جالب توجه مناظره مانند مقایسه FATF با فیفا و طعنه به «دولت سایه» از سوی پزشکیان و اصرار جلیلی بر بی‌برنامگی و وادادگی حریف در مذاکره با غرب و این که وی کشور را عقب می‌اندازد، این خطاب نامزد اصلاح‌طلبان رو به جلیلی که «من از انتخابات کنار می‌کشم در صورتی که اگر نتوانست به رشد هشت درصدی برسد اعدامش کنید» مورد توجه بسیاری قرار گرفت.

در انتخابات جنجالی سال ۸۸، رای نخستین‌بار تعداد آرا در یک انتخابات در کشور نه تنها از مرز ۳۰ میلیون گذشت بلکه به ۴۰ میلیون رسید.

بسیاری منتظرند ببینند برنده انتخابات ریاست جمهوری دو کشور چه کسانی خواهند بود و چگونه وارد فاز تقابل یا مهار منازعات تهران- واشنگتن خواهند شد؟

در حالی که چهره‌ها و رسانه‌های اصلاح‌طلب رسیدن سطح مشارکت به رقم ۵۵ تا ۶۰ درصد را زمینه‌ساز پیروزی پزشکیان عنوان می‌کردند، رسانه‌های دو رقیب اصولگرای وی به دنبال القا ادله خود برای کناره‌گیری آن دیگری بودند.