در حالی که پس از حمله انتقامی اواخر فروردین ماه ایران به اراضی اشغالی با ده‌ها موشک و پهپاد، به نظر می‌رسید توازن نظامی-امنیتی تازه در منطقه تنظیم و از دید برخی ناظران منجر به افزایش پرستیژ تهران شده، اکنون فقدان رئیس جمهور و نیز رئیس دستگاه دیپلماسی تا حدودی تلطیف فضای نگرش به مسائل ایران را در جهان به دنبال داشته است.

او دومین رئیس‌جمهور یا به عبارتی رئیس قوه مجریه است که نامش با شهادت درآمیخت (پس از شهید رجایی که هشتم شهریورماه ۱۳۶۰ ترور شد). عجیب آن که بعد از شهادت «سیدمحمد بهشتی» اولین رئیس قوه قضاییه تاریخ جمهوری اسلامی (در هفتم تیرماه ۱۳۶۰) او دومین قاضی القضاتی است که به شهادت می‌رسد.

در ارتباط با اظهارات جنجالی کمال خرازی و نیز برداشت‌ها از آن به عنوان سیگنال مذاکراتی، تحلیل‌های گوناگونی طی روزهای گذشته مطرح شد

منتقدان، رسانه‌های طرفدار دولت مانند «کیهان» و «ایرنا» را متهم به سانسور اظهارات قاضی القضات کردند.

روحانی در نامه سرگشاده خود چهار عنوان «ادعای اهانت به قوه قضائیه و شورای نگهبان، ادعای عدم بینش سیاسی، ادعای عدم التزام به قانون اساسی و ادعای تعرض به اعتقادات اصیل دینی» را دلایل رد صلاحیتش از سوی شورای نگهبان اعلام داشته است.

از دید بسیاری، اولویت اصلی حاکمیت باید رسیدگی به امور اقتصادی و معیشت مردم باشد تا برخورد با بی حجابی

در گیر و دار رقابت طیف‌های مختلف اصولگرایی، به نظر می‌رسد وزن مستقل‌ها افزایش یافته است

بسیاری شانس قالیباف را برای ریاست مجلس دوازدهم بیشتر می‌دانند اما می‌گویند وی در مجموع با چالش‌های جدی در صحنه سیاسی مواجه است.

رسانه‌ای چون ایران اینترنشنال تمام قد به دفاع از گزارش بی بی سی پرداخت و کارشناس این شبکه بیان داشت کار بی بی سی مطابق با اسلوب‌های روزنامه‌نگاری تحقیقی بوده است

اکنون سوال این است که قالیباف برای حفظ قدرت چقدر حاضر به همراهی با طیف‌های اعضای جبهه پایداری است؟ البته برخی می‌گویند وی با وجود چهارم شدن در تهران در باغ سبز را همچنان به روی خود گشوده می‌بیند.