این روزها مردم ناخودآگاه اخبار بد را پیگیرند اما آیا در کنار این‌همه اتفاقات تلخ، هیچ اتفاق مثبتی در کشور و دنیا رخ نداده است؟   توازن بین اخبار منفی و مثبت می‌تواند تامین‌کننده سلامت روانی و حال خوب اعضای جامعه باشد. در چنین شرایطی اضطراب و افسردگی، پیامد قابل انتظار و بدیهی وضعیت روانی افراد

ورود فاتحانه طالبان به کابل بعد از ۲۵ سال در صدر اخبار رسانه های جهان قرار گرفت اما این بار شیوه تصرف کابل متفاوت بود؛ طالبان با همان لباس و تفنگ اما بدون خشونت کابل را در مدت کوتاهی تسخیر کردند.   اشرف غنی در دوراهی ماندن و رفتن، از کشور گریخت و در پیامی

شایعه در بسیاری از موارد پایه و اساس دیگری دارد و در واقع خبری است که تغییر یافته و در توالی منتقل شدن میان افراد مختلف شکل تازه‌ای به خود گرفته است.   این روزها شایعه‌ای در شبکه‌های اجتماعی همچون اینستاگرام می‌چرخد که به همین وجه شکل گرفته است؛ شایعه ارسال ۱۵ میلیون دوز واکسن

انتظارها پایان یافت و لیست وزرای پیشنهادی دولت سیزدهم چند روز پیش به بهارستان رسید؛ لیستی ۱۰۰ درصد مردانه با میانگین سنی ۵۲ سال (جوان‌ترین ۴۰ و مسن‌ترین ۶۳ سال)، ۱۴ تن دارای مدرک تحصیلی دکتری و ۴ تن مهندسی و ۱ تن هم مدرک علمی اجتهاد.   با نگاهی به اسامی این سؤال پیش

متاسفانه تصور نمی‌کنم مجلس منتظر بررسی واقعی وزیران پیشنهادی باشد؛ نمایندگانی که اغلب با نظارت استصوابی و حداقل آرا آمده‌اند، حالا به جای منافع ملی دنبال بده بستان‌های سیاسی هستند.   از دیگر سو به هم‌زمانی پیک کرونا با رای اعتماد به وزیران بدبینم. آیا اگر ایام انتخابات بود، باز هم شاهد پیک کرونا و

برخی روان شناسان و روان کاوان باور دارند که خلاء وجودی و سرخوردگی وجودی، پدیده ی گسترده ی سده بیست و یکم میلادی است.   دکتر ویکتور فرانکل، روان شناس اتریشی که سه سال در اردوگاه کار اجباری آلمان نازی اسیر بوده، معتقد است که این پدیده، به شکل پریشانی و بی حوصلگی بروز می

مرداد ماه هر سال یادآور نهضت مشروطه ایران است. واقعه ای که تاکنون از نظرگاه های متعدد مورد بررسی و تبیین صاحبنظران قرار گرفته است. سئوالات متعددی نظیر اینکه مشروطه ایرانی رویدادی طبقاتی بود یا نخبگانی؟ جایگاه مردم در این رویداد کجا بود؟ و چرا مشروطه به آن سرانجام شوم رسید، بارها مطرح شده و

«مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ»؛ هر کس یک نفر را جز به قصاص قتل یا [به کیفر] فسادى در زمین بکشد چنان است که گویى همه مردم را کشته باشد و هر کس یک نفر را زنده بدارد چنان است که گویى

با روی کار آمدن دولت سیزدهم، مذاکره‌کنندگان تازه‌نفس ماموریت خواهند یافت تا پرونده توافق هسته‌ای را با فرمان جدید یعنی «عبرت گرفتن» از تجربه دولت «حسن روحانی» و «بی اعتمادی مطلق» به غربی‌ها خصوصا کاخ سفید پیش ببرند.   خط قرمز تهران، ورود مطالبات جدید به مذاکرات است یعنی محورهای مربوط به فعالیت‌های منطقه‌ای، برنامه

اگر از دست رئیس‌تان عصبانی باشید چه می‌کنید؟ رئیسی که به شما زور می‌گوید، حقوق‌تان را نمی‌دهد، به شما توهین می‌کند، توانمندی‌هایتان را نادیده می‌گیرد، از شما بیگاری می‌کشد، دزدی می‌کند، دروغ می‌گوید و اضافه‌کاری شما را به اقوامش می‌دهد.   نمی‌توانید شغل دیگری پیدا کنید و اگر با رئیس‌تان برخورد یا از او انتقاد