ذات ایدئولوژیک طالبان

«خدیجه امین» مجری اخبار رادیو تلویزیون افغانستان (آر.تی.آ) و «شبنم داوران» دیگر مجری اخبار، توسط طالبان از کار برکنار شدند. پس از تسلط طالبان در افغانستان نگرانی‌های شدیدی درباره وضعیت رسانه‌ها و زنان به وجود آمده است. (انصاف نیوز)

طالبان با وجود اعلام عفو عمومی، «سخا اکبری» رییس اداره امنیت پیشین ولایت فراه را در جاده ی کابل – قندهار به طرز فجیعی به قتل رساندند. (بهار نیوز)

«صفیه فیروزی» خلبان زن افغانستانی توسط طالبان سنگسار شد، بای ذنب قتلت؟ (یک کاربر توییتر).

در نیوزیلند یکی از پناهندگان افغانستانی که با ارتش های غربی همکاری می کرد و به دست طالبان افتاده بود تعریف می کرد هر ۲ شانه اش را با میخ سوراخ کرده و بلاها سرش آورده بودند. بی جهت نیست که حاضرند به چرخ های هواپیما آویزان شوند. (یک شاهد عینی)

طالبان خدمات اینترنت در ولایت پنجشیر را که هنوز به تصرف آنها در نیامده قطع و مختل کرده‌اند.(خبرگزاری ایسنا)

گروه تروریستی طالبان بعد از تصرف شهرک شیعه نشین بانو و کشتار اهالی آن، هفته ی گذشته هجوم گسترده ای را از محورهای مختلف علیه دیگر شهر شیعه نشین جاغوری در ولایت غزنی صورت داد.(خبرگزاری حوزه)

نظر به نمونه ها و شاهدان عینی از این دست، آیا ممکن است فکر و سیاست طالبان تغییر کرده باشد؟

اگر بخواهیم نقدی بر جنبش طالبان و حاکمیت مجدد آنان بر افغانستان داشته باشیم می گوییم که این جنبش، ذاتی ایدئولوژیک دارد. مطلق گرا است و تمامیت خواه. تنها خودش را برحق و فضیلت مند می داند. برای تنوع و تفاوت عقاید، احترامی قایل نیست. خشن، ضد زن و هنر و اخلاق است، در عین حال ندای رستگاری انسان و جامعه ی افغان را سر می دهد!

طالبان از ارتباط عمیق و مثبت میان اخلاق و آزادی اجتماعی و آزادی اندیشه و قلم و رسانه، چیزی نمی دانند. به عقل، علوم انسانی، هنر، آزادی سیاسی و گفت وگو، اهمیت نمی دهند.

در عقاید و عملکرد طالبان همه ی مقولات ارتجاعی یافت می شود: قشری گرایی، ستایش از جنگ و کشتار، بیزاری از خِرد و هنر، دشمنی با دموکراسی، تحقیر انسان گرایی، مخالفت با تشکیل دولت فراگیر و با مشارکت همه ی اقوام افغانستان.

حاکم یا امیر طالبان از آن نوع آدم های خاورمیانه ای است که برای شکل دادنِ به هویت خود، به دشمن نیاز دارد. از این رو است که پس از تسخیر افغانستان به جز دَرّه پنجشیر، اکنون نیروهایش را برای محاصره ی این دره، گسیل کرده و آماده ی جنگ با «احمد مسعود» شده است.

۱۳ شهریور ۱۴۰۰