سهمیه‌بندی جدید بنزین؛ مزایای طرحی که موقتا تکذیب شد!

به دنبال اظهارات یکی از مجلسی‌ها درباره آزاد شدن قیمت بنزین در جزایر جنوبی و تقسیم یارانه سوختی بین ساکنان این مناطق، معاونت فرهنگی اجتماعی سازمان منطقه آزاد کیش اعلام کرد: چنین خبری اساساً صحت ندارد و این نماینده مجلس (فریدون عباسی) از جزئیات طرح تخصیص بنزین براساس کدملی کاملا بی اطلاع است.

با وجود این تکذیب، گفته می‌شود در دولت سیزدهم قرار است به ناچار برای بنزین تصمیمات اساسی گرفته شود و با توجه به بلوای بنزینی آبان ۹۸، طرح‌ها به صورت پایلوت محک خواهد خورد. علاوه بر اینکه کم نبوده تکذیبه‌هایی که چندی بعد عملا به تایید رسیده است.

به گزارش ایران مامن، در مورد طرحی که در مورد کیش و قشم تکذیب شده جزئیاتی در رسانه‌های مختلف انتشار یافته است.

در حال حاضر برای یک خودرو سهمیه ۶۰لیتری در نظر گرفته می‌شود که این سهمیه اگر به افراد اختصاص یابد با توجه به اندازه میانگین خانوار می‌تواند ۲۰لیتر یارانه ۱۵۰۰تومانی در ماه در نظر گرفته شود. بنابراین بدون تغییر در قیمت‌ها، همان میزان سهمیه توزیع می‌شود، اما این سهمیه‌‌‌ها به جای خودروها به افراد تخصیص می‌‌‌یابد تا آنها درخصوص این سهمیه تصمیم بگیرند.

در شرایط کنونی این طرح مزایای متعددی دارد: نکته اول اینکه در این طرح به نیمی از افراد جامعه که خودرو ندارند، سهمیه تعلق می‌گیرد. این افراد عموما جزو خانوارهای کم‌‌‌درآمد هستند که می‌توانند این سهمیه را نگه دارند یا در بازار متناسب با عرضه و تقاضا بفروشند. حتی سیاستگذار می‌تواند در زمان نیاز به کاهش مصرف، سیاست‌های تشویقی یا اعتباردهی را بر مبنای بنزین ذخیره‌‌‌شده به این افراد ارائه کند.

نکته قابل‌‌‌توجه این است که شاید این سهمیه در یک خانوار کم‌‌‌جمعیت تک‌‌‌نفره رقم قابل‌‌‌توجهی نباشد، اما به عنوان مثال در یک خانوار پنج‌‌‌نفره، می‌تواند بخش قابل‌‌‌توجهی از هزینه‌‌‌ها را پوشش دهد.

مزیت دیگر، این است که این سناریو اثر تورمی نخواهد داشت و تنها این امکان وجود دارد که قیمت نسبی برخی از کالاها را متاثر کند که البته اثر آن محدود خواهد بود؛ بنابراین یک طرح حمایتی بدون اثر تورمی اجرایی خواهد شد.

در شرایط کنونی، نمی‌توان بدون توجه به انتظارات تورمی طرحی را اجرایی کرد. مزیت بعدی این است که اجرای این سیاست نیاز به تغییر قیمت و تبعات اجتماعی آن را کاهش می‌دهد. همچنین با اجرای آن، نفع اقتصادی مردم با نفع اقتصاد ملی و سیاستگذار همراه خواهد شد.

مزیت دیگر این است که با اجرای این طرح، اعتماد مردم، به‌‌‌خصوص کم‌‌‌درآمدها، به آشکارسازی یارانه پنهان بازخواهد گشت و بخش قابل‌‌‌توجهی از مردم پشتیبان آن می‌‌‌شوند. این موضوع زمینه را برای آشکارسازی سایر حامل‌‌‌های انرژی بازخواهد گذاشت و می‌تواند مقدمه‌‌‌ای برای آزادسازی قیمت حامل‌‌‌های انرژی باشد.

به طور کلی، شرط موفقیت این طرح این است که حمایت عمومی را در پی داشته باشد؛ در غیراین‌‌‌صورت با شکست روبه‌‌‌رو خواهد شد.

مزیت چهارم نیز این است که این موضوع الگوی مصرف را به‌‌‌خصوص در افراد پردرآمد تغییر خواهد داد. به طور مثال یک خانوار تک‌‌‌نفره که دو ماشین دارد، در مدل جدید به جای ۱۲۰ لیتر بنزین یارانه‌‌‌ای تنها ۲۰لیتر دریافت می‌کند و مجبور است بقیه مصرف خود را با قیمت بالاتر تامین کند.

به نظر می‌رسد که اجرای این طرح در مناطق آزاد می‌تواند یک گام رو به جلو باشد، اما یک نکته مبهم وجود دارد؛ اینکه آیا اجرای آن در یک منطقه آزاد و جزیره می‌تواند به کلان‌شهری نظیر تهران تعمیم یابد یا خیر؟ بنابراین شاید اجرای آزمایشی آن در یک منطقه دیگر می‌توانست نتایج بهتری برای سیاستگذار داشته باشد.

نکته مهم این است که همان‌طور که عنوان شد این طرح در فاز آزمایشی نیز باید حمایت عمومی را داشته باشد، در غیراین‌صورت در همان فاز آزمایشی نیز ممکن است با چالش‌هایی روبه‌رو شود. در نهایت نکته دیگر اینکه شرایط کنونی درخصوص اعطای سهمیه به خودروها نه تنها عادلانه نیست، بلکه رضایت افراد پردرآمد را در پی دارد که تغییر اجرای این سیاست می‌تواند گام نخست در این مسیر باشد.