انگیزه اسرائیل از حمله دمشق و راه سوم ایران

آخرین روز تعطیلات نوروز امسال با حمله اسرائیل به ساختمان دیپلماتیک ایران در دمشق به پایان رسید که بنا بر آخرین اعلام، علاوه بر هفت مستشار ایرانی، شش سوری نیز در این یورش جان باختند.

بلافاصله بعد از این رخداد، بازیگران منطقه‌ای مانند مصر و عربستان همچون روسیه و چین این حملات را محکوم کردند و آمریکایی‌ها هم گفتند دخالتی در آن نداشته‌اند.

پس از این حمله، وزیر جنگ اسرائیل «یوآو گالانت» بدون اشاره مستقیم به حمله علیه فرماندهان سپاه پاسداران در سوریه گفت که هدف این رژیم جلوگیری از رشد ساختار نظامی دشمن در هر زمان و هر مکان است؛ همین اظهارات کافی بود تا نقش تل آویو در این رویداد به صورت تلویحی مورد پذیرش صهیونیست‌ها قرار گیرد.

در ادامه، منابع «ایران اینترنشنال» به این شبکه گفتند، حمله به بخش کنسولی سفارت ایران پاسخی به حمله پهپادی چندی پیش به بندر ایلات بوده است.

در ایران اما کارشناسان صداوسیما خواهان برخورد سخت با اسرائیل شدند و اظهار داشتند بی‌عملی ایران باعث نمایش انفعال و تکرار گستاخی صهیونیست‌ها خواهد شد. گروهی هم در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های دیگر بیان داشتند، سران تل آویو خواهان کشاندن تهران به جنگ هستند و نباید در تله آنان افتاد.

حمله به سفارت اسرائیل در دیگر کشورها پیشنهادی بود که «حسین شریعتمداری» مدیرمسئول «کیهان» آن را مطرح ساخت و «جلال رشیدی کوچی» نماینده رد صلاحیت شده مجلس هم گفت سفارت صهیونیست‌ها در جمهوری آذربایجان بهترین گزینه است.

در این میان برخی به مقایسه نوع واکنش رسانه‌های حامی دولت و جریان سیاسی حاکم پرداختند.

از دید گروهی از ناظران و کاربران مجازی، روزنامه‌هایی که پیشتر و در حملات غیرقابل قیاس با یورش دیشب، دولت روحانی را به انفعال متهم می‌کردند اینک خود رویه‌ای منعطف در پیش گرفته‌اند.

از سوی دیگر طیفی مدعی شدند حمله صهیونیست‌ها به مقر دیپلماتیک ایران حمله به خاک کشور ما محسوب می‌شود و گروهی دیگر این استدلال را رد کردند.

مرتبط:

انفجارهای تروریستی کرمان؛ به نام داعش و به کام اسرائیل

ایران، اسرائیل و جنگ غزه؛ یک به چند؟

در بررسی نوع پاسخ ایران، تحلیلگر «فارن پالیسی» نوشت: بر اساس الگوی رفتار‌های قبلی ایران، فهرست گزینه‌هایی که می‌تواند تشکیل دهنده اقدامات متقابل ایران باشد، نظیر حمله مستقیم موشکی به اسرائیل یا اقدامات غیرمستقیم‌تر نظیر حمله ایران به اماکن متعلق به سرویس‌های اطلاعاتی ایران در عراق یا حملات بزرگتر و پرتکرارتر به اسرائیل توسط گروه‌های نیابتی تهران در منطقه موجب نزدیک‌تر کردن ایران و اسرائیل به یک رویارویی نظامی مستقیم می‌شود. چشم انداز نگران کننده دیگر این است که ایران به گروه‌های شبه نظامی نیابتی خود در سوریه و عراق در مورد حمله به نظامیان و اهداف نظامی آمریکا در آن کشور‌ها چراغ سبز نشان دهد. چنین حملاتی در اوایل ماه فوریه پس از یک سری حملات هوایی آمریکا به گروه‌های شبه نظامی تحت حمایت ایران متوقف شد.

از نگاه این تحلیلگر، بدترین سناریوی احتمالی این است که اقدام تلافی جویانه ایران به یک جنگ تمام عیار بین اسرائیل و حزب الله بدل شود. تلاش‌ها برای کاستن از تنش‌ها بین اسرائیل و حزب الله در امتداد مرز‌های جنوبی لبنان، از جمله توسط مقام‌های دولت بایدن تاکنون ناکام مانده و مرز اسرائیل و لبنان به یک نقطه تنش بسیار حساس تبدیل شده است.

به گزارش ایران مامن، صرف نظر از سناریوهای مطرح شده نگاهی به انگیزه‌های اسرائیل نیز می‌تواند به حدس زدن درباره نوع پاسخ کمک کند؛ اسرائیلی‌ها بعد از قطعنامه اخیر شورای امنیت دچار اختلاف نظر با آمریکایی‌ها بر سر اقداماتی مانند ورود به رفح هستند و همزمان زمزمه‌هایی مبنی بر مذاکرات پشت پرده بین تهران و واشنگتن شنیده می‌شود.

بنابر این مقامات تل آویو به رهبری نتانیاهو که تحت شدیدترین فشارها بخاطر دست نیافتن به اهداف نظامی در غزه هستند احتمالا برای برونرفت از بن بست پیش رو و تشدید تنش بین تهران و واشنگتن دست به کار شده و از خلاهای امنیتی-اطلاعاتی که پس از حملات دمشق برخی رسانه‌ها از آن انتقاد کرده‌اند، بهره جسته‌اند تا سمت و سوی تحولات را به سود خود تغییر دهند.

با توجه به آن چه گفته شد بهترین پاسخ در حال حاضر جست‌وجوی راه سومی میان خویشتنداری و واکنش نظامی مستقیم به نظر می‌رسد که مختصات آن را نقاط ضعف اطلاعاتی و نظامی اسرائیل تعیین خواهد کرد.